Νύχτα και μέρα, γυρίζω μες στους δρόμους
Ζητώ παντ’ ο καημένος, να βρω παρηγοριά
Λαχτάρησα τα χάδια, τα πρώτα μας τα βράδια
Θυμούμαι κάποιες νύχτες με πόνο στη καρδιά
Με άλλον μια σμίγεις, γιατί, γιατί να φύγεις
Ρωτώ δυστυχισμένος, γιατί να μ’ αρνηθείς
Δεν πόνεσ’ η καρδιά σου, δε δάκρυσε η ματιά σου
Γιατί να με ξεχάσεις και άλλον, να ποθείς
Χάνουμαι, σβήνω, δεν ξέρω τι θα γίνω
Γυρνώ πι’ απελπισμένος, στιγμή δε σε ξεχνώ
Θυμόμουν τα φιλιά σου, ζητώ την αγκαλιά σου
Με δέρνει ο καημός σου και κλαίω και θρηνώ.
|
Níchta ke méra, girízo mes stus drómus
Zitó pant’ o kaiménos, na vro parigoriá
Lachtárisa ta chádia, ta próta mas ta vrádia
Thimume kápies níchtes me póno sti kardiá
Me állon mia smígis, giatí, giatí na fígis
Rotó distichisménos, giatí na m’ arnithis
Den pónes’ i kardiá su, de dákrise i matiá su
Giatí na me ksechásis ke állon, na pothis
Chánume, svíno, den kséro ti tha gino
Girnó pi’ apelpisménos, stigmí de se ksechnó
Thimómun ta filiá su, zitó tin agkaliá su
Me dérni o kaimós su ke kleo ke thrinó.
|