Μελαγχολώ και δε μιλώ
κι αναρωτιέται το μυαλό
αν ήταν μάνα στοργική
του πανικού του η φυλακή.
Η ζωή του όλη
άδειο πορτοφόλι
του ‘κλεψε η μαφία
τη φωτογραφία
κι από τ’ όνομά του
την ταυτότητά του.
Μελαγχολώ και το μυαλό
με πάει πέρα απ’ το καλό
εκεί π’ ανάβει ο πυρετός
μα δε λυγίζει ο δυνατός.
Η ζωή του όλη
άδειο πορτοφόλι
κι ούτε στο κακό του
απ’ το μερδικό του
ζήτησε να πάρει
του δειλού τη χάρη.
|
Melagcholó ke de miló
ki anarotiéte to mialó
an ítan mána storgikí
tu paniku tu i filakí.
I zoí tu óli
ádio portofóli
tu ‘klepse i mafía
ti fotografía
ki apó t’ ónomá tu
tin taftótitá tu.
Melagcholó ke to mialó
me pái péra ap’ to kaló
eki p’ anávi o piretós
ma de ligizi o dinatós.
I zoí tu óli
ádio portofóli
ki ute sto kakó tu
ap’ to merdikó tu
zítise na pári
tu dilu ti chári.
|