Σε λυπάμαι
γιατί ποτέ σου δε θα μάθεις ν’ αγαπάς
και μες το ψέμα τη ζωή σου θα σκορπάς
σε λυπάμαι
Σε λυπάμαι
γιατί στο τέλος η χαμένη θα ‘σαι εσύ
κι αν κάτι αγάπησες κι αυτό θα σε μισεί
σε λυπάμαι
Σε λυπάμαι
Κάποια μέρα σ’ αδιέξοδο θα φτάσεις
κι όλα αυτά που δεν εκτίμησες θα χάσεις
θα πονέσεις μα στο πλάι σου δε θα ‘μαι
σε λυπάμαι, σε λυπάμαι
σε λυπάμαι, σε λυπάμαι
Σε λυπάμαι
γιατί θα τρέχεις απ’ τις τύψεις να σωθείς
και στο λαβύρινθο του πόνου θα βρεθείς
σε λυπάμαι
Σε λυπάμαι
γιατί στα δύσκολα θα μείνεις μοναχή
και κάθε λάθος σου θα γίνει ενοχή
σε λυπάμαι
Σε λυπάμαι
Κάποια μέρα σ’ αδιέξοδο θα φτάσεις
κι όλα αυτά που δεν εκτίμησες θα χάσεις
θα πονέσεις μα στο πλάι σου δε θα ‘μαι
σε λυπάμαι, σε λυπάμαι
Σε λυπάμαι, σε λυπάμαι
|
Se lipáme
giatí poté su de tha máthis n’ agapás
ke mes to pséma ti zoí su tha skorpás
se lipáme
Se lipáme
giatí sto télos i chaméni tha ‘se esí
ki an káti agápises ki aftó tha se misi
se lipáme
Se lipáme
Kápia méra s’ adiéksodo tha ftásis
ki óla aftá pu den ektímises tha chásis
tha ponésis ma sto plái su de tha ‘me
se lipáme, se lipáme
se lipáme, se lipáme
Se lipáme
giatí tha tréchis ap’ tis típsis na sothis
ke sto lavírintho tu pónu tha vrethis
se lipáme
Se lipáme
giatí sta dískola tha minis monachí
ke káthe láthos su tha gini enochí
se lipáme
Se lipáme
Kápia méra s’ adiéksodo tha ftásis
ki óla aftá pu den ektímises tha chásis
tha ponésis ma sto plái su de tha ‘me
se lipáme, se lipáme
Se lipáme, se lipáme
|