Τώρα ψάχνω κάτι από το χθες
μήπως και ξανά χτίσω
ένα κόσμο από το μηδέν
έλα να συνεχίσω
Η αγκαλιά σου αφιλόξενο τοπίο
εσύ δεν ένιωθες ποτέ και για τους δύο
στα μάτια κοίτα με και πάρε με κοντά σου
το δάκρυ κάνε μου γιορτή
Η αγκαλιά σου αφιλόξενο τοπίο
και πριν να φύγω κάνε κάτι για τους δύο
στα μάτια φίλα με και κάνε με δικιά σου
το χέρι μου κράτα μου να ζω
Κοίτα έχω μάθει πια να ζω
Όλα να σε θυμίζουν
Έλα πριν να σ’ αποχωριστώ
Έλα να συνεχίσω
|
Tóra psáchno káti apó to chthes
mípos ke ksaná chtíso
éna kósmo apó to midén
éla na sinechíso
I agkaliá su afilókseno topío
esí den éniothes poté ke gia tus dío
sta mátia kita me ke páre me kontá su
to dákri káne mu giortí
I agkaliá su afilókseno topío
ke prin na fígo káne káti gia tus dío
sta mátia fíla me ke káne me dikiá su
to chéri mu kráta mu na zo
Kita écho máthi pia na zo
Όla na se thimízun
Έla prin na s’ apochoristó
Έla na sinechíso
|