|
Απόψε δεν μπορώ να κλείσω μάτι
το φως της θύμησής σου με ξυπνά
Απόψε δε χωράω στο κρεβάτι
Απόψε δε χωράω πουθενά
Πετάγομαι ιδρωμένος, την κουβέρτα πετάω
έχω ξυπνήσει, μα ακόμα παραμιλάω
στον ύπνο μου απόψε νομίζω πάλι σ’ είδα
και έλεγα πως τέλειωσε ετούτη η παρτίδα
Φταίω εγώ που δε σου χάλασα χατίρι
ξεβιδώνω το καπάκι, γεμίζω το ποτήρι
Ουίσκι, τεκίλα, ρούμι, βότκα, μπίρες
εκτός απ’ την ψυχή μου, πες μου τι άλλο μου πήρες
Μα κατάφερα απλά, με μια τρύπα στο στομάχι
να κερδίσω εγώ τον πόλεμο, εσύ απλά τη μάχη
Να ξεχάσω αυτά που έδωσα, κι αυτά που πήρα πίσω
να με κοιτάω όταν ξυρίζομαι και να θέλω να με φτύσω
Μα το ξεπέρασα κι αυτό, έσπασα τον καθρέφτη
έμεινα λίγο αξύριστος και σαν πολύ σου πέφτει
έτσι ελευθερώθηκα και πάει να μου στρίψει
να μουρμουράω ένα ρυθμό που το μυαλό μου έχει στύψει
Δεν μπορώ να θυμηθώ, μα μου θυμίζει κάτι
τι διάολο είναι αυτό, το γαμημένο το κομμάτι;
Απόψε δεν μπορώ να κλείσω μάτι
το φως της θύμησής σου με ξυπνά
Απόψε δε χωράω στο κρεβάτι
Απόψε δε χωράω πουθενά
Τρελός είμαι για σένα και ακόμα υποφέρω
λέω ότι σε ξέχασα, μα δεν ξέχασα, το ξέρω
νιώθω λίγο βλάκας, κοροϊδεύω τον εαυτό μου
ανάβω ένα τσιγάρο και πίνω το ποτό μου
αχώριστοι θα μείνουμε μου έλεγες παλιά
μα τώρα έγινες καπνός και εγώ έγινα σκιά
Βαρέθηκες μου είπες, πως ήταν όλα ίδια
αυτό δεν ήταν χτύπημα, ήταν κλωτσιά στ’ αρχίδια
δε πόνεσε στην αρχή, όσο πονάει τώρα
το βλέμμα σου σε πρόδωσε, δεν έβλεπες την ώρα
να σέρνομαι στο πάτωμα, να σφίγγομαι απ’ τον πόνο
αν αυτό ζητάς αγάπη μου, αυτό θα πάρεις μόνο
Μα ό,τι κι ό,τι και να λες και ό,τι και να κάνεις
αφού είσαι τώρα μακριά, στ’ αρχίδια μου, με πιάνεις;
Το είπες κι εσύ μόνη σου, τι άλλο πια μας μένει;
Καλή ώρα που είσαι μακριά, μακριά κι αγαπημένοι
δε μου χρωστάς, δε σου χρωστώ μικρό μου αγγελούδι
μα τι διάολο επιμένει, ετούτο το τραγούδι
Απόψε δεν μπορώ να κλείσω μάτι
το φως τς θύμησής σου με ξυπνά
Απόψε δε χωράω στο κρεβάτι
Απόψε δε χωράω πουθενά
|
Apópse den boró na kliso máti
to fos tis thímisís su me ksipná
Apópse de choráo sto kreváti
Apópse de choráo puthená
Petágome idroménos, tin kuvérta petáo
écho ksipnísi, ma akóma paramiláo
ston ípno mu apópse nomízo páli s’ ida
ke élega pos téliose etuti i partída
Fteo egó pu de su chálasa chatíri
ksevidóno to kapáki, gemízo to potíri
Oiíski, tekíla, rumi, vótka, bíres
ektós ap’ tin psichí mu, pes mu ti állo mu píres
Ma katáfera aplá, me mia trípa sto stomáchi
na kerdíso egó ton pólemo, esí aplá ti máchi
Na ksecháso aftá pu édosa, ki aftá pu píra píso
na me kitáo ótan ksirízome ke na thélo na me ftíso
Ma to ksepérasa ki aftó, éspasa ton kathréfti
émina lígo aksíristos ke san polí su péfti
étsi eleftheróthika ke pái na mu strípsi
na murmuráo éna rithmó pu to mialó mu échi stípsi
Den boró na thimithó, ma mu thimízi káti
ti diáolo ine aftó, to gamiméno to kommáti;
Apópse den boró na kliso máti
to fos tis thímisís su me ksipná
Apópse de choráo sto kreváti
Apópse de choráo puthená
Trelós ime gia séna ke akóma ipoféro
léo óti se kséchasa, ma den kséchasa, to kséro
niótho lígo vlákas, koroidevo ton eaftó mu
anávo éna tsigáro ke píno to potó mu
achóristi tha minume mu éleges paliá
ma tóra égines kapnós ke egó égina skiá
Oaréthikes mu ipes, pos ítan óla ídia
aftó den ítan chtípima, ítan klotsiá st’ archídia
de pónese stin archí, óso ponái tóra
to vlémma su se pródose, den évlepes tin óra
na sérnome sto pátoma, na sfíngome ap’ ton póno
an aftó zitás agápi mu, aftó tha páris móno
Ma ó,ti ki ó,ti ke na les ke ó,ti ke na kánis
afu ise tóra makriá, st’ archídia mu, me piánis;
To ipes ki esí móni su, ti állo pia mas méni;
Kalí óra pu ise makriá, makriá ki agapiméni
de mu chrostás, de su chrostó mikró mu angeludi
ma ti diáolo epiméni, etuto to tragudi
Apópse den boró na kliso máti
to fos ts thímisís su me ksipná
Apópse de choráo sto kreváti
Apópse de choráo puthená
|
