Ξύπνησα κεφάτη το πρωί
έδιωξα από πάνω μου την γκρίνια
έγιναν τα μάτια μου λουστρίνια
πήρα τη ζωή μου απ’ την αρχή
Κοίταξα την πόλη τρυφερά
έδιωξα το σύννεφο το γκρίζο
ένιωσα σαν άστρο να γυαλίζω
μέσα σ’ ανθρωπάκια σκοτεινά
Αλλιώτικη μέρα ανάβω φωτιά
σου λέω καλημέρα σε παίρνω αγκαλιά
Αλλιώτικη μέρα καλό ξαφνικό
μαζί μ’ όλα τ’ άλλα κι εμένα αγαπώ
μ’ αγαπώ
Μέτρησα τον κόσμο δυο φορές
μέσα στα απλά ειν’ τα ωραία
όπως όταν είμαστε παρέα
τι καλό που κάνει ένας καφές
Μέσα από παράπονα συρτά
ξέφυγε κι αλλάζει η ζωή μου
σήμερα γιορτάζει η ψυχή μου
κι όλα θα τα δω χρωματιστά
Αλλιώτικη μέρα ανάβω φωτιά
σου λέω καλημέρα σε παίρνω αγκαλιά
Αλλιώτικη μέρα καλό ξαφνικό
μαζί μ’ όλα τ’ άλλα κι εμένα αγαπώ
μ’ αγαπώ
|
Ksípnisa kefáti to pri
édioksa apó páno mu tin gkrínia
éginan ta mátia mu lustrínia
píra ti zoí mu ap’ tin archí
Kitaksa tin póli triferá
édioksa to sínnefo to gkrízo
éniosa san ástro na gialízo
mésa s’ anthropákia skotiná
Alliótiki méra anávo fotiá
su léo kaliméra se perno agkaliá
Alliótiki méra kaló ksafnikó
mazí m’ óla t’ álla ki eména agapó
m’ agapó
Métrisa ton kósmo dio forés
mésa sta aplá in’ ta orea
ópos ótan imaste paréa
ti kaló pu káni énas kafés
Mésa apó parápona sirtá
kséfige ki allázi i zoí mu
símera giortázi i psichí mu
ki óla tha ta do chromatistá
Alliótiki méra anávo fotiá
su léo kaliméra se perno agkaliá
Alliótiki méra kaló ksafnikó
mazí m’ óla t’ álla ki eména agapó
m’ agapó
|