Με παράξενο ύφος
Στων κεριών το ημίφως
Μ’ αγαπάς επιτέλους
Και παθαίνω ζημιά
Ως την ώρα του τέλους
Δε θα βγάλω μιλιά
Θα κρατώ λαφυράκι
Στο λαιμό σημαδάκι
Που μου κάνουν απόψε
Τα δικά σου φιλιά
Κράτησέ μου τη μέση
Τι ρωτάς αν μ’ αρέσει
Άλλο που δε θέλω
σε θέλω σε θέλω
άλλο που δε θέλω
σε θέλω πολύ
Άλλο που δε θέλω
σε θέλω σε θέλω
άλλο που δε θέλω
κρυφή μου πληγή
Τα υγρά σου ματάκια
Μαγικά καθρεφτάκια
Με κοιτάς κι ένα ρεύμα
Με χτυπάει παντού
Κάνε εσύ ένα νεύμα
Να μην πάω αλλού
Και θα σ’ έχω εικόνα
Στης ζωής το χειμώνα
Στο κορμί σου θα πέφτω
Με χαδάκια θεού
Κράτησέ μου τη μέση
Μη ρωτάς αν μ’ αρέσει
Άλλο που δε θέλω
σε θέλω σε θέλω
άλλο που δε θέλω
σε θέλω πολύ
Άλλο που δε θέλω
σε θέλω σε θέλω
άλλο που δε θέλω
κρυφή μου πληγή
|
Me parákseno ífos
Ston kerión to imífos
M’ agapás epitélus
Ke patheno zimiá
Os tin óra tu télus
De tha vgálo miliá
Tha krató lafiráki
Sto lemó simadáki
Pu mu kánun apópse
Ta diká su filiá
Krátisé mu ti mési
Ti rotás an m’ arési
Άllo pu de thélo
se thélo se thélo
állo pu de thélo
se thélo polí
Άllo pu de thélo
se thélo se thélo
állo pu de thélo
krifí mu pligí
Ta igrá su matákia
Magiká kathreftákia
Me kitás ki éna revma
Me chtipái pantu
Káne esí éna nevma
Na min páo allu
Ke tha s’ écho ikóna
Stis zoís to chimóna
Sto kormí su tha péfto
Me chadákia theu
Krátisé mu ti mési
Mi rotás an m’ arési
Άllo pu de thélo
se thélo se thélo
állo pu de thélo
se thélo polí
Άllo pu de thélo
se thélo se thélo
állo pu de thélo
krifí mu pligí
|