Να αμφιβάλλεις,
γιατί έτσι παίζεται αυτό
η φαντασία σου να βάζει στην αγάπη μου εμπόδια
Οι συγγενείς σου, οι φίλοι απ’ το δημοτικό
ταινίες με τίτλους όπως “Η αγάπη το βάζει στα πόδια”
Ο βίος ο σύγχρονος, το άρωμα που σε κάνει ξεχωριστή
η κάμερά σου, που στέκεται στο φούτερ σου και σε κοιτάζω
Κάποιος που υπήρξε και κάποιος που δεν ήρθε στη σωστή σου στιγμή
Εγώ παράλυτος και εγώ, που περπατώντας το κορμί μου γυμνάζω
Να αμφιβάλω,
γιατί έτσι φορτίζεται αυτό
η εμπειρία μου να υψώνει, στο δοσιμό σου εμπόδια
Η απόδρασή μου, οι τσόντες μου σε ένα φολντερ κρυφό
και τα χαρτάκια στο αμάξι από χιλιάδες διόδια
Ο βίος τη τέχνης, το στούντιο
μένα PC που κρασάρει διαρκώς
Η κάμερά μου που στέκεται, στο πιάνο μου και με κοιτάζεις
κάποια που υπήρξε και κάποια που με ‘κανε να νιώθω μισός
Και εσύ αριστούργημα, εσύ, μόνη το μέικαπ να βγάζεις
Να αμφιβάλλεις,
γιατί έτσι πηγαίνει αυτό
έτσι οδηγείται, έτσι φλέγεται
έτσι ανεβαίνει στη μέρα
έτσι το μάθαν οι άνθρωποι κάτω από τον ουρανό
Αυτό πιστέψαν οι άνθρωποι
και αυτό πάει τον κόσμο πιο πέρα
Θα αμφιβάλω,
γιατί έτσι πρέπει να παίξω κι εγώ
η φαντασία μου να βάζει στην αγάπη σου εμπόδια
Είναι ο άγραφος κώδικας, είναι το κοινό μυστικό,
είναι μια βόλτα στα σύννεφα που πάντα,
γυρνάς με τα πόδια…
|
Na amfivállis,
giatí étsi pezete aftó
i fantasía su na vázi stin agápi mu ebódia
I singenis su, i fíli ap’ to dimotikó
teníes me títlus ópos “I agápi to vázi sta pódia”
O víos o sígchronos, to ároma pu se káni ksechoristí
i kámerá su, pu stékete sto futer su ke se kitázo
Kápios pu ipírkse ke kápios pu den írthe sti sostí su stigmí
Egó parálitos ke egó, pu perpatóntas to kormí mu gimnázo
Na amfiválo,
giatí étsi fortízete aftó
i ebiría mu na ipsóni, sto dosimó su ebódia
I apódrasí mu, i tsóntes mu se éna folnter krifó
ke ta chartákia sto amáksi apó chiliádes diódia
O víos ti téchnis, to stuntio
ména PC pu krasári diarkós
I kámerá mu pu stékete, sto piáno mu ke me kitázis
kápia pu ipírkse ke kápia pu me ‘kane na niótho misós
Ke esí aristurgima, esí, móni to méikap na vgázis
Na amfivállis,
giatí étsi pigeni aftó
étsi odigite, étsi flégete
étsi aneveni sti méra
étsi to máthan i ánthropi káto apó ton uranó
Aftó pistépsan i ánthropi
ke aftó pái ton kósmo pio péra
Tha amfiválo,
giatí étsi prépi na pekso ki egó
i fantasía mu na vázi stin agápi su ebódia
Ine o ágrafos kódikas, ine to kinó mistikó,
ine mia vólta sta sínnefa pu pánta,
girnás me ta pódia…
|