|
Σε θυμήθηκα ξανά κι η καρδιά πάλι περνά δοκιμασία
λείπεις κι όλη μου η ζωή μοιάζει νύχτα σκοτεινή
δεν έχει αξία
έκλεισες την πόρτα σου στο χτες και τις μεγάλες μας
στιγμές τις έχεις σβήσει
κρίμα γιατί ήσουν εσύ που κι από μένα πιο πολύ
είχα αγαπήσει
Αν ήξερες τι πέρασα απ’ την στιγμή που σ’ έχασα
να ’ρχόσουν στη θέση μου αυτήν την ώρα
αν ήξερες τι έκανες που μια αγάπη πέθανες
και που για ένα πείσμα σου χαθήκαν όλα
Δεν υπάρχει μια στιγμή που να μη με οδηγεί
σε σένα η σκέψη
κι ότι μου άφησες εδώ σαν δικό σου φυλαχτό
έχω λατρέψει
έκλεισες την πόρτα σου στο χτες και τις μεγάλες μας
στιγμές τις έχεις σβήσει
κρίμα γιατί ήσουν εσύ που κι από μένα πιο πολύ
είχα αγαπήσει
|
Se thimíthika ksaná ki i kardiá páli perná dokimasía
lipis ki óli mu i zoí miázi níchta skotiní
den échi aksía
éklises tin pórta su sto chtes ke tis megáles mas
stigmés tis échis svísi
kríma giatí ísun esí pu ki apó ména pio polí
icha agapísi
An íkseres ti pérasa ap’ tin stigmí pu s’ échasa
na ’rchósun sti thési mu aftín tin óra
an íkseres ti ékanes pu mia agápi péthanes
ke pu gia éna pisma su chathíkan óla
Den ipárchi mia stigmí pu na mi me odigi
se séna i sképsi
ki óti mu áfises edó san dikó su filachtó
écho latrépsi
éklises tin pórta su sto chtes ke tis megáles mas
stigmés tis échis svísi
kríma giatí ísun esí pu ki apó ména pio polí
icha agapísi
|
