Αν ήσουνα τρελός θα ’χες κρύψει του ήλιου τον δίσκο
Αν ήσουνα τρελός θα ’χες κλέψει απ’ τα δένδρα τον ίσκιο
Αν ήσουνα τρελός θα μου θύμιζες λόγια που καίνε
Αν ήσουνα τρελός θα με μάθαινες πάλι πως κλαίνε
Αν ήσουνα τρελός θα ’χες σβήσει στους δρόμους τα φώτα
Αν ήσουνα τρελός θα μου χτύπαγες πάλι την πόρτα
Αν ήσουνα τρελός ένα βήμα θα μου ’λεγες κάμε
Αν ήσουνα τρελός στον παράδεισο απόψε να πάμε
Μα εσύ μου πήρες τ’ όνειρο
Και το ’καμες κομμάτια
Στου φεγγαριού το βλέφαρο
Στων αστεριών τα μάτια
|
An ísuna trelós tha ’ches krípsi tu íliu ton dísko
An ísuna trelós tha ’ches klépsi ap’ ta déndra ton ískio
An ísuna trelós tha mu thímizes lógia pu kene
An ísuna trelós tha me máthenes páli pos klene
An ísuna trelós tha ’ches svísi stus drómus ta fóta
An ísuna trelós tha mu chtípages páli tin pórta
An ísuna trelós éna víma tha mu ’leges káme
An ísuna trelós ston parádiso apópse na páme
Ma esí mu píres t’ óniro
Ke to ’kames kommátia
Stu fengariu to vléfaro
Ston asterión ta mátia
|