|
Πάλι στην αγρύπνια μου γυρνάς
συντροφιά στη σκέψη μου κρατάς
και σαν ήχος επιστροφής
απ’ το παρελθόν στο παρόν μου ζεις.
Παίρνεις όλα αυτά κι εσύ ζωή,
σάρκα απ’ τη δική μου και φωνή,
σπας το φράγμα της σιωπής
μιλάς γελάς κι αν σε θυμάμαι με ρωτάς.
Αν κάτι αξίζει από σένα να θυμάμαι
είναι οι πράξεις και τα λόγια σου μαζί,
εσύ με σκότωνες και μου ‘λεγες λυπάμαι
κι εγώ ψιθύριζα ατέλειωτα γιατί.
Πάλι στην αγρύπνια μου γυρνάς
με αναστατώνεις με πονάς
κι όσο πιο δυνατά μπορείς
με κρατάς εκεί λες και με μισείς.
Παίρνεις όλα αυτά κι εσύ ζωή,
χτύπο απ’ την καρδιά μου και πνοή,
μ’ αγκαλιάζεις και ψιθυριστά μιλάς,
γελάς κι αν σε θυμάμαι με ρωτάς.
Αν κάτι αξίζει από σένα να θυμάμαι
είναι οι πράξεις και τα λόγια σου μαζί,
εσύ με σκότωνες και μου ‘λεγες λυπάμαι
κι εγώ ψιθύριζα ατέλειωτα γιατί.
|
Páli stin agrípnia mu girnás
sintrofiá sti sképsi mu kratás
ke san íchos epistrofís
ap’ to parelthón sto parón mu zis.
Pernis óla aftá ki esí zoí,
sárka ap’ ti dikí mu ke foní,
spas to frágma tis siopís
milás gelás ki an se thimáme me rotás.
An káti aksízi apó séna na thimáme
ine i práksis ke ta lógia su mazí,
esí me skótones ke mu ‘leges lipáme
ki egó psithíriza atéliota giatí.
Páli stin agrípnia mu girnás
me anastatónis me ponás
ki óso pio dinatá boris
me kratás eki les ke me misis.
Pernis óla aftá ki esí zoí,
chtípo ap’ tin kardiá mu ke pnoí,
m’ agkaliázis ke psithiristá milás,
gelás ki an se thimáme me rotás.
An káti aksízi apó séna na thimáme
ine i práksis ke ta lógia su mazí,
esí me skótones ke mu ‘leges lipáme
ki egó psithíriza atéliota giatí.
|
