|
Πάλι ξενύχτησες κι εχθές,
σε είδα να πίνεις και να κλαις,
κι όμως ποτέ σου δε μου λες τι σου συμβαίνει,
μέσα σου καίει μια φωτιά,
σου χαρακώνει τη ματιά,
κι είναι η ζωή σου τώρα πια, ζωή χαμένη.
Αν με δεις να κλαίω, αν με δεις να κλαίω,
αν με δεις να κλαίω μην ανησυχείς,
αν με δεις να κλαίω, αν με δεις να κλαίω,
αν με δεις να κλαίω να μη λυπηθείς.
Έχω παράπονα πολλά,
κι αν δεις το δάκρυ να κυλά,
πες μου δυο λόγια τρυφερά να με γιατρέψεις,
όμως εσύ γιατί πονάς,
πες μου το δράμα που περνάς,
κι όλο το βλέμμα σου γυρνάς και κλαις ν’ αντέξεις.
Αν με δεις να κλαίω, αν με δεις να κλαίω,
αν με δεις να κλαίω μην ανησυχείς,
αν με δεις να κλαίω, αν με δεις να κλαίω,
αν με δεις να κλαίω να μη λυπηθείς.
|
Páli kseníchtises ki echthés,
se ida na pínis ke na kles,
ki ómos poté su de mu les ti su simveni,
mésa su kei mia fotiá,
su charakóni ti matiá,
ki ine i zoí su tóra pia, zoí chaméni.
An me dis na kleo, an me dis na kleo,
an me dis na kleo min anisichis,
an me dis na kleo, an me dis na kleo,
an me dis na kleo na mi lipithis.
Έcho parápona pollá,
ki an dis to dákri na kilá,
pes mu dio lógia triferá na me giatrépsis,
ómos esí giatí ponás,
pes mu to dráma pu pernás,
ki ólo to vlémma su girnás ke kles n’ antéksis.
An me dis na kleo, an me dis na kleo,
an me dis na kleo min anisichis,
an me dis na kleo, an me dis na kleo,
an me dis na kleo na mi lipithis.
|
