Ανακαλύψαμε κάτι παλιό
πόρτα Παράδεισου
φιδιού το δέρμα
Κανάτι πήλινο σε καπηλειό
κι ένα παράθυρο
να πέφτει γέρμα
Το χέρι πήγαινε, σιγά στο στόμα
μ’ ένα άδειο κύπελλο παλιό κρασί
Ποιος ξέρει άραγε, ποιοι ζουν ακόμα…
Μεθούσε ο θάνατος μεθάς κι εσύ
Ποτάμι κίτρινο σκίνο βαρύ
χλωμό τριαντάφυλλο
σε ξένο φράχτη
ποια γνώμη του `λεγε να προχωρεί
αυτός που ανάσαινε
πριν γίνει στάχτη
|
Anakalípsame káti palió
pórta Parádisu
fidiu to dérma
Kanáti pílino se kapilió
ki éna paráthiro
na péfti gérma
To chéri pígene, sigá sto stóma
m’ éna ádio kípello palió krasí
Pios kséri árage, pii zun akóma…
Methuse o thánatos methás ki esí
Potámi kítrino skíno varí
chlomó triantáfillo
se kséno fráchti
pia gnómi tu `lege na prochori
aftós pu anásene
prin gini stáchti
|