Το μισό μου κορμί λέει φύγε πια
και την πόρτα να βγει ανοίγει
Μα το άλλο μισό πίσω με κρατά
κι απ’ την πόρτα τράβα τα δάχτυλα
Έτσι έζησα ανάμεσα, ανάμεσα στα δυο μισά
Αναποφάσιστα
Μικρά μου μάτια δειλά
Τι με κοιτάτε πια, γιατί δε φεύγετε
Για να σωθεί η καρδιά
Τι μένετε έτσι πια, αναποφάσιστα
Γιατί, γιατί σ’ αγάπησα
Είσαι εσύ τελικά ο μαγνήτης μου
Μόλις έρθω κοντά, κολλάω
Δε βρήκα ποτέ μια απόσταση
Κι όταν πως φεύγω πια σαν πρόταση
Κι αν το όρισα, δεν μπόρεσα καμιά φορά
Αναποφάσιστα
Μικρά μου μάτια δειλά
Τι με κοιτάτε πια, γιατί δε φεύγετε
Για να σωθεί η καρδιά
Τι μένετε έτσι πια, αναποφάσιστα
Γιατί, γιατί σ’ αγάπησα
|
To misó mu kormí léi fíge pia
ke tin pórta na vgi anigi
Ma to állo misó píso me kratá
ki ap’ tin pórta tráva ta dáchtila
Έtsi ézisa anámesa, anámesa sta dio misá
Anapofásista
Mikrá mu mátia dilá
Ti me kitáte pia, giatí de fevgete
Gia na sothi i kardiá
Ti ménete étsi pia, anapofásista
Giatí, giatí s’ agápisa
Ise esí teliká o magnítis mu
Mólis értho kontá, kolláo
De vríka poté mia apóstasi
Ki ótan pos fevgo pia san prótasi
Ki an to órisa, den bóresa kamiá forá
Anapofásista
Mikrá mu mátia dilá
Ti me kitáte pia, giatí de fevgete
Gia na sothi i kardiá
Ti ménete étsi pia, anapofásista
Giatí, giatí s’ agápisa
|