Τ’ αστέρια γεμίσαν τους δρόμους
με μαύρες σκιές αγάπες λαχτάρες μου
κρυμμένες στο χθες
ντυμένη με τραύματα η οδύνη γυμνή
σε κάτι χαλάσματα χορεύει η τρελή
Και περιμένει μιαν αλλαγή
ένα αεράκι μιαν άλλη πνοή
κάτι καινούργιο στη μέση να μπει
μια ανατροπή
Και περιμένει μιαν αλλαγή
ένα αεράκι μιαν άλλη πνοή
κάτι καινούργιο στη μέση να μπει
μια ανατροπή
Οι λέξεις πνιγμένες φωνές
σιωπηλές μου κραυγές
πετούν σαν φαντάσματα
με πάνε στο χθες
φτιαγμένη για θαύματα
η ψυχή δεν μπορεί
να ζει με τεχνάσματα
μιαν άλλη ζωή
Και περιμένει μιαν αλλαγή
ένα αεράκι μιαν άλλη πνοή
κάτι καινούργιο στη μέση να μπει
μια ανατροπή
Και περιμένει μιαν αλλαγή
ένα αεράκι μιαν άλλη πνοή
κάτι καινούργιο στη μέση να μπει
μια ανατροπή
|
T’ astéria gemísan tus drómus
me mavres skiés agápes lachtáres mu
krimménes sto chthes
ntiméni me trafmata i odíni gimní
se káti chalásmata chorevi i trelí
Ke periméni mian allagí
éna aeráki mian álli pnoí
káti kenurgio sti mési na bi
mia anatropí
Ke periméni mian allagí
éna aeráki mian álli pnoí
káti kenurgio sti mési na bi
mia anatropí
I léksis pnigménes fonés
siopilés mu kravgés
petun san fantásmata
me páne sto chthes
ftiagméni gia thafmata
i psichí den bori
na zi me technásmata
mian álli zoí
Ke periméni mian allagí
éna aeráki mian álli pnoí
káti kenurgio sti mési na bi
mia anatropí
Ke periméni mian allagí
éna aeráki mian álli pnoí
káti kenurgio sti mési na bi
mia anatropí
|