|
Τον τελευταίο τον καιρό έχεις αλλάξει
και η αγάπη μας είναι για κλάματα
μπαίνεις τα βράδια βιαστικά μέσα στ’ αμάξι
και στο τσαρδί μας έρχεσαι χαράματα.
Ανέστη, Ανέστη, Ανέστη
σε πείραξε φαίνεται η ζέστη
και θέλεις να μου `χεις γυναίκες σωρό
Ανέστη, να πας σε γιατρό
Μου κάνεις τον κατακτητή και τον σπουδαίο
κι είναι τα λόγια σου βαριά κι ασήκωτα
με πιάνει ώρες το παράπονο και κλαίω
αλλά για σένα δε συμβαίνει τίποτα.
|
Ton telefteo ton keró échis alláksi
ke i agápi mas ine gia klámata
benis ta vrádia viastiká mésa st’ amáksi
ke sto tsardí mas érchese charámata.
Anésti, Anésti, Anésti
se pirakse fenete i zésti
ke thélis na mu `chis ginekes soró
Anésti, na pas se giatró
Mu kánis ton kataktití ke ton spudeo
ki ine ta lógia su variá ki asíkota
me piáni óres to parápono ke kleo
allá gia séna de simveni típota.
|
