Όταν αγαπάς με την καρδιά σου αληθινά
μοιάζουν τα όνειρα να ’ναι παντοτινά
Όμως στη ζωή έρχεται εκείνη η στιγμή
που όλα φωνάζουν και ξεθωριάζουν
σβήνουν τα φώτα στη σκηνή κι όλα αλλάζουν
Απ’τη ζωή σου θα χαθώ
του χωρισμού μας παίρνω τώρα εγώ την ευθύνη
και ό,τι γίνει θα ’ναι τουλάχιστον
δική μου επιλογή
Απ’τη ζωή σου θα χαθώ
γιατί η αγάπη που μας ένωσε είναι δύνη
και δε μ’ αφήνει τρόπο να βρω
να σε πιστέψω απ’ την αρχή
Όταν αγαπάς τίποτα πίσω δε ζητάς
κι όσα σε πλήγωσαν μαθαίνεις να ξεχνάς
Όμως στη ζωή έρχεται εκείνη η στιγμή
που δεν ορίζεις μα το γνωρίζεις
πως ό,τι αγάπησες πολύ πρέπει ν’ αφήσεις
|
Όtan agapás me tin kardiá su alithiná
miázun ta ónira na ’ne pantotiná
Όmos sti zoí érchete ekini i stigmí
pu óla fonázun ke ksethoriázun
svínun ta fóta sti skiní ki óla allázun
Ap’ti zoí su tha chathó
tu chorismu mas perno tóra egó tin efthíni
ke ó,ti gini tha ’ne tuláchiston
dikí mu epilogí
Ap’ti zoí su tha chathó
giatí i agápi pu mas énose ine díni
ke de m’ afíni trópo na vro
na se pistépso ap’ tin archí
Όtan agapás típota píso de zitás
ki ósa se plígosan mathenis na ksechnás
Όmos sti zoí érchete ekini i stigmí
pu den orízis ma to gnorízis
pos ó,ti agápises polí prépi n’ afísis
|