Απομονώθηκες κι έξω κλειδώθηκες
από μι’ αγάπη που σου καίει τη ζωή.
Ισοπεδώθηκες κι αφού προδόθηκες
έχεις κλειστεί μες στη δική σου φυλακή.
Μπροστά σου φράγματα,
μέσα σου τραύματα
κι από τη νύχτα σου πιο νύχτα η ζωή.
Μπροστά σου τίποτα
και μάτια ύποπτα
κι ένα μεγάλο και ατέλειωτο γιατί.
Απομονώθηκες και παραδόθηκες
στον εαυτό σου που τον έκανες εχθρό.
Κι έτσι με λύγισες και μ’ εξαφάνισες
κι εγώ σε θέλω να γυρίσες πάλι εδώ.
Μπροστά σου φράγματα,
μέσα σου τραύματα
κι από τη νύχτα σου πιο νύχτα η ζωή.
Μπροστά σου τίποτα
και μάτια ύποπτα
κι ένα μεγάλο και ατέλειωτο γιατί.
|
Apomonóthikes ki ékso klidóthikes
apó mi’ agápi pu su kei ti zoí.
Isopedóthikes ki afu prodóthikes
échis klisti mes sti dikí su filakí.
Brostá su frágmata,
mésa su trafmata
ki apó ti níchta su pio níchta i zoí.
Brostá su típota
ke mátia ípopta
ki éna megálo ke atélioto giatí.
Apomonóthikes ke paradóthikes
ston eaftó su pu ton ékanes echthró.
Ki étsi me lígises ke m’ eksafánises
ki egó se thélo na giríses páli edó.
Brostá su frágmata,
mésa su trafmata
ki apó ti níchta su pio níchta i zoí.
Brostá su típota
ke mátia ípopta
ki éna megálo ke atélioto giatí.
|