Ξημερώνει και δεν ήρθες, πάλι πείσματα κρατάς,
που γυρίζεις μες στη νύχτα, τη ζωή σου που σκορπάς,
μου ‘πες πως δε σ’ αγαπάω, μα εγώ για σένα ζω,
τη ζωή μου τη χαλάω μία μέρα αν δε σε δω.
Άπονη καρδιά, δεν αντέχω πια,
αν μου πεις πως δε με θέλεις δε θα ζήσω πια,
άπονη καρδιά, δεν αντέχω πια,
καίγομαι για σένα, λιώνω, πέφτω στη φωτιά.
Ξημερώνει και σε ψάχνω, δε σε βρίσκω πουθενά,
γύρνα πίσω να σου σβήσω τα σημάδια με φιλιά,
μου ‘πες πως δε σ’ αγαπάω, ξέρεις πως για σένα ζω,
τη ζωή μου τη χαλάω μία νύχτα αν δε σε δω.
Άπονη καρδιά, δεν αντέχω πια,
αν μου πεις πως δε με θέλεις δε θα ζήσω πια,
άπονη καρδιά, δεν αντέχω πια,
καίγομαι για σένα, λιώνω, πέφτω στη φωτιά.
|
Ksimeróni ke den írthes, páli pismata kratás,
pu girízis mes sti níchta, ti zoí su pu skorpás,
mu ‘pes pos de s’ agapáo, ma egó gia séna zo,
ti zoí mu ti chaláo mía méra an de se do.
Άponi kardiá, den antécho pia,
an mu pis pos de me thélis de tha zíso pia,
áponi kardiá, den antécho pia,
kegome gia séna, lióno, péfto sti fotiá.
Ksimeróni ke se psáchno, de se vrísko puthená,
girna píso na su svíso ta simádia me filiá,
mu ‘pes pos de s’ agapáo, kséris pos gia séna zo,
ti zoí mu ti chaláo mía níchta an de se do.
Άponi kardiá, den antécho pia,
an mu pis pos de me thélis de tha zíso pia,
áponi kardiá, den antécho pia,
kegome gia séna, lióno, péfto sti fotiá.
|