Απόψε η αγάπη μου αυτή για σε θα γενεί μελωδία
κι η φτωχή μου φωνή θα ‘ναι δάκρυ από νοσταλγία.
Είσαι τώρα μακριά μα δεν ρωτάω την αιτία,
για να ‘χεις φύγει έτσι θα ‘ναι σωστό.
“Σ’ αγαπάω” να φωνάξω ποθώ
της ψυχής όμως η φωνή τραγουδάει σιγά.
“Σ’ αγαπάω” δε θ’ ακούσεις να πω
η φωνή θα πνιγεί μες στο κλάμα απόψε
γιατί σ’ αγαπώ.
Απόψε όλη η λύπη που ‘χει η καρδιά
θα γενεί μελωδία,
κλαίω ακόμα για σε κι ας είσαι μια οπτασία.
Είσαι τώρα μακριά μα δεν ρωτάω την αιτία,
για να ‘χεις φύγει έτσι θα ‘ναι σωστό.
“Σ’ αγαπάω” να φωνάξω ποθώ
της ψυχής όμως η φωνή τραγουδάει σιγά.
“Σ’ αγαπάω” δε θ’ ακούσεις να πω
η φωνή θα πνιγεί μες στο κλάμα απόψε
γιατί σ’ αγαπώ. Σ’ αγαπάω…
|
Apópse i agápi mu aftí gia se tha geni melodía
ki i ftochí mu foní tha ‘ne dákri apó nostalgia.
Ise tóra makriá ma den rotáo tin etía,
gia na ‘chis fígi étsi tha ‘ne sostó.
“S’ agapáo” na fonákso pothó
tis psichís ómos i foní tragudái sigá.
“S’ agapáo” de th’ akusis na po
i foní tha pnigi mes sto kláma apópse
giatí s’ agapó.
Apópse óli i lípi pu ‘chi i kardiá
tha geni melodía,
kleo akóma gia se ki as ise mia optasía.
Ise tóra makriá ma den rotáo tin etía,
gia na ‘chis fígi étsi tha ‘ne sostó.
“S’ agapáo” na fonákso pothó
tis psichís ómos i foní tragudái sigá.
“S’ agapáo” de th’ akusis na po
i foní tha pnigi mes sto kláma apópse
giatí s’ agapó. S’ agapáo…
|