Ένα αμάξι δίχως φώτα
χάρος που βγήκε παγανιά
του κόσμου έκλεισε την πόρτα
σε μια περήφανη καρδιά
χαράματα στη Μεσογείων
κάτω απ’ το φως των φαναριών
πήρε το δρόμο των αγίων
λεβέντης είκοσι χρονών
Απόψε ένα παλικάρι
χάθηκε μες στη παγωνιά
έγινε ο δρόμος μαξιλάρι
και του χαϊδεύει τα μαλλιά
απόψε ένα παλικάρι
δε θα γυρίσει σπίτι του
έγινε η νύκτα ένα σεντόνι
και τύλιξε τη λύπη του
Το γκάζι τέρμα κολλημένο
κόντρα στο ρεύμα των καιρών
και ένα φεγγάρι λυπημένο
στην άσφαλτο των στεναγμών
και λίγα μέτρα παραπέρα
μια διαλυμένη μηχανή
καθώς ξημέρωνε η μέρα
άγγελοι έκλαιγαν στη γη
|
Έna amáksi díchos fóta
cháros pu vgíke paganiá
tu kósmu éklise tin pórta
se mia perífani kardiá
charámata sti Mesogion
káto ap’ to fos ton fanarión
píre to drómo ton agion
levéntis ikosi chronón
Apópse éna palikári
cháthike mes sti pagoniá
égine o drómos maksilári
ke tu chaidevi ta malliá
apópse éna palikári
de tha girísi spíti tu
égine i níkta éna sentóni
ke tílikse ti lípi tu
To gkázi térma kolliméno
kóntra sto revma ton kerón
ke éna fengári lipiméno
stin ásfalto ton stenagmón
ke líga métra parapéra
mia dialiméni michaní
kathós ksimérone i méra
ángeli éklegan sti gi
|