|
Αποσπάσματα από έρωτες.
Χειμώνας βαρύς, κρύο πολύ
κι εκείνο το βράδυ το φεγγάρι
δε βγήκε, τα σύννεφα χαμηλώσανε
και η βρόχα έπεφτε, στρέιτ θρου.
Εκείνη μονάχη της,
έψησε ένα καφεδάκι,
άναψε ένα τσιγαράκι, πήγε στη βιβλιοθήκη της,
πήρε τον πρώτο τόμο από
τ’ απομνημονεύματά της,
ξάπλωσε στη ντιβανοκασέλα της
κι άρχισε να τα διαβάζει ένα ένα.
Ο πρόλογος δεν έλεγε και πολλά
πράγματα. Μα σαν έφτασε στη
σελίδα 96 εκατομμύρια τετρακόσια
εβδομήντα τρία οχτακόσια είκοσι
έξι, κάθετος, παύλα και κάτι ψιλά,
έγραφε ότι συνεδέθη με νεαρόν,
αλλά το ειδύλλιο δεν εκράτησε
παρά μόνον τρία εικοσιτετράωρα
διότι ούτος εκ των υστέρων
απεδείχθη ακατάλληλος.
Κι έτσι “καθαρίσανε” ένα βράδυ
που το φεγγάρι δεν βγήκε
και η βρόχα έπεφτε, ράιτ θρου.
Σελίδα 9 του εβδομηκοστού
τετάρτου τόμου.
Έγραφε ότι ήτανε καλοκαιριά
κι ότι είχε βγει στην παραλία
να κάνει το μπάνιο της.
Εκεί γνώρισε ένα νεαρό,
τον επλησίασε, ανταλλάξανε
μερικές κουβέντες και τον
ρώτησε για τ’ όνομά του.
Εγώ, της λέει αυτός, ονομάζομαι
Φριτς. Τον αγάπησε τρελά. Αλλά
σαν μπήκε το φθινόπωρο, αυτός
την πούλεψε για την πατρίδα του
και κείνη ξέμεινε μόνη της,
ένα βράδυ που το φεγγάρι
δεν βγήκε και η βρόχα έπεφτε,
ράιτ θρου.
Σελίδα 6, Άρθρο Βου,
Παράγραφος Ξου, Κεφάλαιο Θου.
Έγραφε οτι πήγε και τον
εσυνάντησε και του είπε ότι
θα έπρεπε να γίνει ο γάμος.
Αυτός δεν έφερε αντίρρηση και
προσδιορίστηκε Πέμπτη ώρα μηδέν
και τριάντα τρία πρώτα και
σαράντα εννέα δεύτερα.
Η μέρα πλησίασε,
εκείνη για να πάει να παντρευτεί,
μπήκε στο μπάνιο της,
έριξε τα αποσμητικά της,
τα απορρυπαντικά της, ντύθηκε,
φόρεσε το νυφικό ενώ απ’ όξω
το φεγγάρι δεν βγήκε
και η βρόχα έπεφτε, ράιτ θρου.
Αυτή είναι
η ιστορία μιας κυρίας.
|
Apospásmata apó érotes.
Chimónas varís, krío polí
ki ekino to vrádi to fengári
de vgíke, ta sínnefa chamilósane
ke i vrócha épefte, stréit thru.
Ekini monáchi tis,
épsise éna kafedáki,
ánapse éna tsigaráki, píge sti vivliothíki tis,
píre ton próto tómo apó
t’ apomnimonevmatá tis,
ksáplose sti ntivanokaséla tis
ki árchise na ta diavázi éna éna.
O prólogos den élege ke pollá
prágmata. Ma san éftase sti
selída 96 ekatommíria tetrakósia
evdomínta tría ochtakósia ikosi
éksi, káthetos, pavla ke káti psilá,
égrafe óti sinedéthi me nearón,
allá to idíllio den ekrátise
pará mónon tría ikositetráora
dióti utos ek ton istéron
apedichthi akatállilos.
Ki étsi “katharísane” éna vrádi
pu to fengári den vgíke
ke i vrócha épefte, ráit thru.
Selída 9 tu evdomikostu
tetártu tómu.
Έgrafe óti ítane kalokeriá
ki óti iche vgi stin paralía
na káni to bánio tis.
Eki gnórise éna nearó,
ton eplisíase, antalláksane
merikés kuvéntes ke ton
rótise gia t’ ónomá tu.
Egó, tis léi aftós, onomázome
Frits. Ton agápise trelá. Allá
san bíke to fthinóporo, aftós
tin pulepse gia tin patrída tu
ke kini ksémine móni tis,
éna vrádi pu to fengári
den vgíke ke i vrócha épefte,
ráit thru.
Selída 6, Άrthro Ou,
Parágrafos Ksu, Kefáleo Thu.
Έgrafe oti píge ke ton
esinántise ke tu ipe óti
tha éprepe na gini o gámos.
Aftós den éfere antírrisi ke
prosdiorístike Pébti óra midén
ke triánta tría próta ke
saránta ennéa deftera.
I méra plisíase,
ekini gia na pái na pantrefti,
bíke sto bánio tis,
érikse ta aposmitiká tis,
ta aporripantiká tis, ntíthike,
fórese to nifikó enó ap’ ókso
to fengári den vgíke
ke i vrócha épefte, ráit thru.
Aftí ine
i istoría mias kirías.
|
