Μ’ έχουν κουράσει οι αποστάσεις
από το σώμα στο μυαλό
να τρέχω να παρακαλώ
να μη σ’ αφήσουν κοντά μου να φτάσεις
Μ’ έχουν κουράσει οι αντιρρήσεις
που φέρνει πάντα η καρδιά
κι ανάβει δώδεκα κεριά
όσοι κι οι μήνες για να γυρίσεις
Ούτε κι εγώ ξέρω τι θέλω
δεν είναι βλέπεις του χεριού μου
ο έλεγχος του εαυτού μου
Μ’ έχουν κουράσει οι αποστάσεις
από τη γη στον ουρανό
να ζω μονάχη το κενό
γιατί το θέλησαν δικές σου αποφάσεις
Μ’ έχουν κουράσει, μ’ έχουν διαλύσει
οι απαιτήσεις της καρδιάς
στο παρελθόν μας να με πας
κι εκεί ο χρόνος να σταματήσει
Ούτε κι εγώ ξέρω τι θέλω
δεν είναι βλέπεις του χεριού μου
ο έλεγχος του εαυτού μου
Να τρέχω να παρακαλώ
να μη σ’ αφήσουν
κοντά μου να φτάσεις
Ούτε κι εγώ ξέρω τι θέλω
δεν είναι βλέπεις του χεριού μου
ο έλεγχος του εαυτού μου
|
M’ échun kurási i apostásis
apó to sóma sto mialó
na trécho na parakaló
na mi s’ afísun kontá mu na ftásis
M’ échun kurási i antirrísis
pu férni pánta i kardiá
ki anávi dódeka keriá
ósi ki i mínes gia na girísis
Oíte ki egó kséro ti thélo
den ine vlépis tu cheriu mu
o élegchos tu eaftu mu
M’ échun kurási i apostásis
apó ti gi ston uranó
na zo monáchi to kenó
giatí to thélisan dikés su apofásis
M’ échun kurási, m’ échun dialísi
i apetísis tis kardiás
sto parelthón mas na me pas
ki eki o chrónos na stamatísi
Oíte ki egó kséro ti thélo
den ine vlépis tu cheriu mu
o élegchos tu eaftu mu
Na trécho na parakaló
na mi s’ afísun
kontá mu na ftásis
Oíte ki egó kséro ti thélo
den ine vlépis tu cheriu mu
o élegchos tu eaftu mu
|