|
Ωχ, αμάν, και ω λα λα και ουφ και συννεφιές
απ’ τα μπαούλα βγάζω τις παλιές τις φορεσιές
την ταξική συνείδηση τη βρίσκω στα ζιπούνια
με πνίγει η συγκίνηση μου φτάνει ως τα μπούνια
Στο τσίρκο που μεγάλωσα συνήθισα που λες
να κάνω ακροβατικά και χίλιες ζαβολιές
στο τεντωμένο το σκοινί με την ψυχή στο στόμα
να παίζω τη Μαχαρανή σε πουπουλένιο στρώμα
Και την αρκούδα να καθαρίζω
να τη μορφώνω, να τη φροντίζω
μα η αρκούδα είναι αρκούδα
κι όταν θυμώνει μου λέει “τραγούδα”
Κατάπια ένα μικρόφωνο κι έναν ενισχυτή
και δεν εκαταδέχτηκες να ‘ρθεις στην κλινική
γι’ αυτό θα σε καταραστώ συνάδελφε ακροβάτη
να καταπιείς τραγουδιστή να μείνεις στο κρεβάτι
Και την αρκούδα να καθαρίζεις
να τη μορφώνεις, να τη φροντίζεις
μα η αρκούδα είναι αρκούδα
κι όταν θυμώνει σου λέει “τραγούδα”
|
Och, amán, ke o la la ke uf ke sinnefiés
ap’ ta baula vgázo tis paliés tis foresiés
tin taksikí sinidisi ti vrísko sta zipunia
me pnígi i sigkínisi mu ftáni os ta bunia
Sto tsírko pu megálosa siníthisa pu les
na káno akrovatiká ke chílies zavoliés
sto tentoméno to skiní me tin psichí sto stóma
na pezo ti Macharaní se pupulénio stróma
Ke tin arkuda na katharízo
na ti morfóno, na ti frontízo
ma i arkuda ine arkuda
ki ótan thimóni mu léi “traguda”
Katápia éna mikrófono ki énan enischití
ke den ekatadéchtikes na ‘rthis stin klinikí
gi’ aftó tha se katarastó sinádelfe akrováti
na katapiis tragudistí na minis sto kreváti
Ke tin arkuda na katharízis
na ti morfónis, na ti frontízis
ma i arkuda ine arkuda
ki ótan thimóni su léi “traguda”
|
