Βάσανα πόνους μου ‘βαλες, αρχόντισσα μικρή μου
και φθείρουμαι για σένανε και χάνω τη ζωή μου.
Έλα και ασ’ την απονιά, αρχόντισσα
κι εσύ δε φαίνεσαι κακιά, πανούργα, μόρτισσα,
γιατί μου κάνεις τσαχπινιές, ζητάς να με πεθάνεις,
διόλου δε συλλογίζεσαι, κακούργα, τι μου κάνεις.
Έμαθα, άλλον αγαπάς, αρχόντισσα κυρά μου
κι αν δεν αλλάξει η γνώμη σου, θα λιώσω, συμφορά μου.
Έλα και ασ’ την απονιά, αρχόντισσα
κι εσύ δε φαίνεσαι κακιά, πανούργα, μόρτισσα,
γιατί μου κάνεις τσαχπινιές, ζητάς να με πεθάνεις,
διόλου δε συλλογίζεσαι, κακούργα, τι μου κάνεις.
|
Oásana pónus mu ‘vales, archóntissa mikrí mu
ke fthirume gia sénane ke cháno ti zoí mu.
Έla ke as’ tin aponiá, archóntissa
ki esí de fenese kakiá, panurga, mórtissa,
giatí mu kánis tsachpiniés, zitás na me pethánis,
diólu de sillogizese, kakurga, ti mu kánis.
Έmatha, állon agapás, archóntissa kirá mu
ki an den alláksi i gnómi su, tha lióso, simforá mu.
Έla ke as’ tin aponiá, archóntissa
ki esí de fenese kakiá, panurga, mórtissa,
giatí mu kánis tsachpiniés, zitás na me pethánis,
diólu de sillogizese, kakurga, ti mu kánis.
|