Μια κουβέντα είναι και η ευτυχία όμως πώς την αποκτάς
σαν σε δέρνει κάθε τόσο η ατυχία και τον ουρανό κοιτάς
άστα και μην τα ρωτάς
και τον ουρανό κοιτάς
άστα και μην τα ρωτάς
Η ελπίδα ειν’ αυτή που μας κρατάει
μας κρατάει στη ζωή
κι η ζωή μας στα αγκάθια περπατάει
αχ και βαχ, αχ και βαχ μας το πηγαίνεις βρε ζωή
αχ και βαχ, αχ και βαχ μας το πηγαίνεις βρε ζωή
Μια κουβέντα είναι βέβαια το κουράγιο όμως πούθε να το βρεις
σαν σε θέλουνε οι γύρω σου ναυάγιο
και δε σε κοιτά κανείς
άστα φίλε να χαρείς
και δε σε κοιτά κανείς
άστα φίλε να χαρείς
Η ελπίδα ειν’ αυτή που μας κρατάει
μας κρατάει στη ζωή
κι η ζωή μας στα αγκάθια περπατάει
αχ και βαχ, αχ και βαχ μας το πηγαίνεις βρε ζωή
αχ και βαχ, αχ και βαχ μας το πηγαίνεις βρε ζωή
|
Mia kuvénta ine ke i eftichía ómos pós tin apoktás
san se dérni káthe tóso i atichía ke ton uranó kitás
ásta ke min ta rotás
ke ton uranó kitás
ásta ke min ta rotás
I elpída in’ aftí pu mas kratái
mas kratái sti zoí
ki i zoí mas sta agkáthia perpatái
ach ke vach, ach ke vach mas to pigenis vre zoí
ach ke vach, ach ke vach mas to pigenis vre zoí
Mia kuvénta ine vévea to kurágio ómos puthe na to vris
san se thélune i giro su nafágio
ke de se kitá kanis
ásta fíle na charis
ke de se kitá kanis
ásta fíle na charis
I elpída in’ aftí pu mas kratái
mas kratái sti zoí
ki i zoí mas sta agkáthia perpatái
ach ke vach, ach ke vach mas to pigenis vre zoí
ach ke vach, ach ke vach mas to pigenis vre zoí
|