Υπάρχει μέσα στο μυαλό
κάποιο παράθυρο αδειανό
που πάει στα περασμένα
κι όταν θολώνει το μυαλό
απ’ το παράθυρο κοιτώ
τα χρόνια τα χαμένα
Άστε με απόψε μοναχό,
να μείνω εγώ κι εκείνη
μαζί με την ανάμνηση
που απ’ το μυαλό δε σβήνει
Κι αν νιώσω αγάπη μια βραδιά
σ’ άλλης γυναίκας αγκαλιά
το ψέμα δεν κρατάει
στο παραθύρι τ’ ανοιχτό
κάποια στιγμή θα ξεχαστώ
που στα παλιά με πάει
Άστε με απόψε μοναχό,
να μείνω εγώ κι εκείνη
μαζί με την ανάμνηση
που απ’ το μυαλό δε σβήνει
|
Ipárchi mésa sto mialó
kápio paráthiro adianó
pu pái sta perasména
ki ótan tholóni to mialó
ap’ to paráthiro kitó
ta chrónia ta chaména
Άste me apópse monachó,
na mino egó ki ekini
mazí me tin anámnisi
pu ap’ to mialó de svíni
Ki an nióso agápi mia vradiá
s’ állis ginekas agkaliá
to pséma den kratái
sto parathíri t’ anichtó
kápia stigmí tha ksechastó
pu sta paliá me pái
Άste me apópse monachó,
na mino egó ki ekini
mazí me tin anámnisi
pu ap’ to mialó de svíni
|