Την πόρτα άνοιξε, λεπτό μη σταματήσεις
μες στο δωμάτιο το βλέμμα σαν γυρίσεις
Τα δυο μάτια σου σ’ εμένα ν’ ακουμπήσεις
πρώτα αγάπα με, ύστερα μου μιλάς.
Αστέρι μου μια ολόκληρη ζωή
ποτέ δεν είχα ονειρευτεί
μια αγάπη σαν κι αυτή μα για φαντάσου.
Αστέρι μου δε βρίσκω χρώματα πολλά
να ζωγραφίσω στην καρδιά
τόσο μεγάλη ομορφιά σαν τη δικιά σου.
Γύρνα τα μάτια σου και κοίτα τη μορφή μου
μοιάζει η εικόνα σου ταξίδι στο κορμί μου.
Κυλάει το γέλιο σου και παίρνει την ψυχή μου
τότε υπάρχω όταν λες πως μ’ αγαπάς.
Αστέρι μου μια ολόκληρη ζωή
ποτέ δεν είχα ονειρευτεί
μια αγάπη σαν κι αυτή μα για φαντάσου.
Αστέρι μου δε βρίσκω χρώματα πολλά
να ζωγραφίσω στην καρδιά
τόσο μεγάλη ομορφιά σαν τη δικιά σου.
|
Tin pórta ánikse, leptó mi stamatísis
mes sto domátio to vlémma san girísis
Ta dio mátia su s’ eména n’ akubísis
próta agápa me, ístera mu milás.
Astéri mu mia olókliri zoí
poté den icha onirefti
mia agápi san ki aftí ma gia fantásu.
Astéri mu de vrísko chrómata pollá
na zografíso stin kardiá
tóso megáli omorfiá san ti dikiá su.
Girna ta mátia su ke kita ti morfí mu
miázi i ikóna su taksídi sto kormí mu.
Kilái to gélio su ke perni tin psichí mu
tóte ipárcho ótan les pos m’ agapás.
Astéri mu mia olókliri zoí
poté den icha onirefti
mia agápi san ki aftí ma gia fantásu.
Astéri mu de vrísko chrómata pollá
na zografíso stin kardiá
tóso megáli omorfiá san ti dikiá su.
|