Βγήκα μια βόλτα στο μπαλκόνι
να πάρω μια αναπνοή
Άκρη μ’ άκρη σαν καψόνι
Η ώρα πέντε το πρωί
Κάποια αδέσποτα στον δρόμο
γαβγίζουν για ιδανικά
για σκύλες όμορφες μαλώνουν
για κόκαλα λαχταριστά
Να κοιμηθώ σε μια αγκαλιά,
Να κοιμηθώ,
Να κοιμηθώ
Το σκουπιδιάρικο μαζεύει
συσκευασμένα ξερατά
με την κοχλία συμπιέζει
την πεμπτουσία στα άδυτα
μέσα στης χούφτας το φανάρι
άναψα δυο σπιρτόξυλα
κάηκαν όλα ως την άκρη
κάηκαν και τα δάχτυλα
|
Ogíka mia vólta sto balkóni
na páro mia anapnoí
Άkri m’ ákri san kapsóni
I óra pénte to pri
Kápia adéspota ston drómo
gavgizun gia idaniká
gia skíles ómorfes malónun
gia kókala lachtaristá
Na kimithó se mia agkaliá,
Na kimithó,
Na kimithó
To skupidiáriko mazevi
siskevasména kseratá
me tin kochlía sibiézi
tin pebtusía sta ádita
mésa stis chuftas to fanári
ánapsa dio spirtóksila
káikan óla os tin ákri
káikan ke ta dáchtila
|