|
Λίγα δένδρα λίγα σπίτια κι ένας άδειος ουρανός
Ήταν όλος μας ο κόσμος ήταν όλο μας το βιος
Το κανάτι στο περβάζι το πηγάδι στην αυλή
Το κουράγιο της μητέρας του πατέρα η συμβουλή
Με το κρύο με το χιόνι με το δάκρυ στην καρδιά
Περιμέναμε τον ήλιο και την πρώιμη σοδειά
Το ψωμάκι μετρημένο το προσφάι λιγοστό
Και στη γη την πρώτη μάνα το μεγάλο ευχαριστώ
Αυτή ήταν η ζωή μας κι όχι άλλη
Μικρή και ταπεινή μα και μεγάλη
Κι αν κάποτε μας πίκρανε χαλάλι
Αυτή ήταν η ζωή μας κι όχι άλλη
|
Líga déndra líga spítia ki énas ádios uranós
Ήtan ólos mas o kósmos ítan ólo mas to vios
To kanáti sto pervázi to pigádi stin avlí
To kurágio tis mitéras tu patéra i simvulí
Me to krío me to chióni me to dákri stin kardiá
Periméname ton ílio ke tin próimi sodiá
To psomáki metriméno to prosfái ligostó
Ke sti gi tin próti mána to megálo efcharistó
Aftí ítan i zoí mas ki óchi álli
Mikrí ke tapiní ma ke megáli
Ki an kápote mas píkrane chaláli
Aftí ítan i zoí mas ki óchi álli
|
