Σ’ ανατολή και σε φεγγάρι σε ζητάω
και τα στολίδια μου στο στήθος μου κρεμάω
Το μαγικό μου τον καθρέφτη τον ρωτάω
αν είμαι η πιο όμορφη για σένα που αγαπάω
Αχ κινδυνεύω, αχ κινδυνεύω,
δε με μαζεύω, δε με μαζεύω
Σκορπάω μπροστά σου κι όλη γίνομαι δικιά σου
φωτιές ανάβω, φωτιές ανάβω
και σου χορεύω, και σου χορεύω
καίγεται η νύχτα και για σένα με ξοδεύω
Στο παραμύθι σου το πέπλο μου τραβάω
κι όλα τα πρέπει μου στη θάλασσα πετάω
Καημούς στο ντέφι μου για χάρη σου βαράω
σου τραγουδάω και τον έρωτα μεθάω
Αχ κινδυνεύω, αχ κινδυνεύω,
δε με μαζεύω, δε με μαζεύω
Σκορπάω μπροστά σου κι όλη γίνομαι δικιά σου
φωτιές ανάβω, φωτιές ανάβω
και σου χορεύω, και σου χορεύω
καίγεται η νύχτα και για σένα με ξοδεύω
|
S’ anatolí ke se fengári se zitáo
ke ta stolídia mu sto stíthos mu kremáo
To magikó mu ton kathréfti ton rotáo
an ime i pio ómorfi gia séna pu agapáo
Ach kindinevo, ach kindinevo,
de me mazevo, de me mazevo
Skorpáo brostá su ki óli ginome dikiá su
fotiés anávo, fotiés anávo
ke su chorevo, ke su chorevo
kegete i níchta ke gia séna me ksodevo
Sto paramíthi su to péplo mu traváo
ki óla ta prépi mu sti thálassa petáo
Kaimus sto ntéfi mu gia chári su varáo
su tragudáo ke ton érota metháo
Ach kindinevo, ach kindinevo,
de me mazevo, de me mazevo
Skorpáo brostá su ki óli ginome dikiá su
fotiés anávo, fotiés anávo
ke su chorevo, ke su chorevo
kegete i níchta ke gia séna me ksodevo
|