Έρημο δέντρο στην άκρη της γης,
ούτε ένα φιλί, ούτε ένας φίλος,
τι περιμένεις καρδιά μου να βρεις
τόσο μακριά δεν πάει ο ήλιος.
Μέσα στα μάτια τον πόνο σου είδα,
αχ! πως με κοιτάς, αχ! πως με κοιτάς,
χρώμα με χρώμα κεντάς την ελπίδα
όταν αγαπάς, όταν αγαπάς.
Έφυγες έτσι χωρίς να σε δω
κι έμεινα με τόσες απορίες,
σαν ελαφίνα χαμένη γυρνώ
ώρες ατελείωτες και κρύες.
Μέσα στα μάτια τον πόνο σου είδα,
αχ! πως με κοιτάς, αχ! πως με κοιτάς,
χρώμα με χρώμα κεντάς την ελπίδα
όταν αγαπάς, όταν αγαπάς.
|
Έrimo déntro stin ákri tis gis,
ute éna filí, ute énas fílos,
ti periménis kardiá mu na vris
tóso makriá den pái o ílios.
Mésa sta mátia ton póno su ida,
ach! pos me kitás, ach! pos me kitás,
chróma me chróma kentás tin elpída
ótan agapás, ótan agapás.
Έfiges étsi chorís na se do
ki émina me tóses aporíes,
san elafína chaméni girnó
óres ateliotes ke kríes.
Mésa sta mátia ton póno su ida,
ach! pos me kitás, ach! pos me kitás,
chróma me chróma kentás tin elpída
ótan agapás, ótan agapás.
|