|
Δε με ξέρεις φαίνεται καλά
γι’ αυτό και λες σε όλους πως πεθαίνω,
απ’ το χωρισμό μας και μετά
πως είμαι σαν καράβι τσακισμένο.
Είσαι πολύ γελασμένη,
βαθιά νυχτωμένη.
Ποτέ δε ραγίζω εγώ.
Και δεν μπορούνε δυο μάτια
που φέρθηκαν σκάρτα
εμένα να κόψουν στα δυο.
Δε με ξέρεις φαίνεται καλά
γι’ αυτό και λες σε όλους πως ακόμα
για σένα έχω το βλέμμα χαμηλά,
πως έγινα μια τραγική εικόνα.
Είσαι πολύ γελασμένη,
βαθιά νυχτωμένη.
Ποτέ δε ραγίζω εγώ.
Και δεν μπορούνε δυο μάτια
που φέρθηκαν σκάρτα
εμένα να κόψουν στα δυο.
|
De me kséris fenete kalá
gi’ aftó ke les se ólus pos petheno,
ap’ to chorismó mas ke metá
pos ime san karávi tsakisméno.
Ise polí gelasméni,
vathiá nichtoméni.
Poté de ragizo egó.
Ke den borune dio mátia
pu férthikan skárta
eména na kópsun sta dio.
De me kséris fenete kalá
gi’ aftó ke les se ólus pos akóma
gia séna écho to vlémma chamilá,
pos égina mia tragikí ikóna.
Ise polí gelasméni,
vathiá nichtoméni.
Poté de ragizo egó.
Ke den borune dio mátia
pu férthikan skárta
eména na kópsun sta dio.
|
