Τελευταία η νύχτα έγινε πιο τρυφερή
γνώριμη των νερών και παίζει
και βγάζει φωνούλες μουσικές
κατεβαίνει πιο βαθιά και δε φοβάμαι
τ’ άνθη μου μετρώ τα μόνα
και λογαριάζω τον καιρό
που θέλω να σου δείξω
Ανεβαίνεις στις λέξεις κάποτε και ξεκινάς
μικρή και πεινασμένη νύχτα
φεγγάρι πικρό και μυστικό
με πληγώνεις πιο βαθιά και σ’ αγαπάω
μόνο περιμένω τ’ άστρα
που ανασαίνεις σαν πουλιά
και πάντα σε δροσίζουν
Βεατρίκη
|
Teleftea i níchta égine pio triferí
gnórimi ton nerón ke pezi
ke vgázi fonules musikés
kateveni pio vathiá ke de fováme
t’ ánthi mu metró ta móna
ke logariázo ton keró
pu thélo na su dikso
Anevenis stis léksis kápote ke ksekinás
mikrí ke pinasméni níchta
fengári pikró ke mistikó
me pligónis pio vathiá ke s’ agapáo
móno periméno t’ ástra
pu anasenis san puliá
ke pánta se drosízun
Oeatríki
|