Θα τελειώσουν τα αντίο και φεύγω
ίδιο δρόμο διαλέγω μαζί να ζήσουμε μαζί
θα γυρνάμε σε ένα σπίτι το βράδυ
το δικό μου το χάδι εσύ θα νιώσεις μόνο εσύ
Μα βλέπω κάτι όνειρα που με τρομάζουν και ξυπνάω
βλέπω κάτι όνειρα και βλέπω πόσο σ’ αγαπάω
βλέπω κάτι όνειρα και τότε η κόλαση ανοίγει
βλέπω κάτι όνειρα ότι εσύ μου έχεις φύγει, μου έχεις φύγει
Θα ξυπνάμε μέσα στα ίδια σεντόνια
τα υπόλοιπα χρόνια μαζί θα ζήσουμε μαζί
Μα βλέπω κάτι όνειρα που με τρομάζουν και ξυπνάω
βλέπω κάτι όνειρα και βλέπω πόσο σ’ αγαπάω
βλέπω κάτι όνειρα και τότε η κόλαση ανοίγει
βλέπω κάτι όνειρα ότι εσύ μου έχεις φύγει, μου έχεις φύγει
|
Tha teliósun ta antío ke fevgo
ídio drómo dialégo mazí na zísume mazí
tha girnáme se éna spíti to vrádi
to dikó mu to chádi esí tha niósis móno esí
Ma vlépo káti ónira pu me tromázun ke ksipnáo
vlépo káti ónira ke vlépo póso s’ agapáo
vlépo káti ónira ke tóte i kólasi anigi
vlépo káti ónira óti esí mu échis fígi, mu échis fígi
Tha ksipnáme mésa sta ídia sentónia
ta ipólipa chrónia mazí tha zísume mazí
Ma vlépo káti ónira pu me tromázun ke ksipnáo
vlépo káti ónira ke vlépo póso s’ agapáo
vlépo káti ónira ke tóte i kólasi anigi
vlépo káti ónira óti esí mu échis fígi, mu échis fígi
|