|
Βλέπω τη ζωή να φεύγει να περνάει
το φιλί γυαλί να πέφτει και να σπάει
την καρδιά που σ’ αγαπά χίλια κομμάτια
τρέχω να σε βρω με δάκρυα στα μάτια
Βλέπω μια σκιά στο τοίχο κολλημένη
μες στα μάτια με κοιτάζει και σωπαίνει
όλη νύχτα λέω πάλι τ’ όνομά σου
πόσο σ’ αγαπάω πόσο για φαντάσου
Βλέπω όνειρα
και τρελαίνομαι
πως μ’ αφήνεις ξαφνικά
και πως σε χάνω
Βλέπω όνειρα
κι όλο σκέφτομαι
πως αν φύγεις μακριά μου
θα πεθάνω
Βλέπω τη βροχή να πέφτει και δακρύζω
σαν να είσαι εδώ το νιώθω σ’ ότι αγγίζω
κάνει παγωνιά κι ο φόβος μεγαλώνει
δεν υπάρχεις πια και πως να ζήσω μόνη
Βλέπω όνειρα
και τρελαίνομαι
πως μ’ αφήνεις ξαφνικά
και πως σε χάνω
Βλέπω όνειρα
κι όλο σκέφτομαι
πως αν φύγεις μακριά μου
θα πεθάνω
|
Olépo ti zoí na fevgi na pernái
to filí gialí na péfti ke na spái
tin kardiá pu s’ agapá chília kommátia
trécho na se vro me dákria sta mátia
Olépo mia skiá sto ticho kolliméni
mes sta mátia me kitázi ke sopeni
óli níchta léo páli t’ ónomá su
póso s’ agapáo póso gia fantásu
Olépo ónira
ke trelenome
pos m’ afínis ksafniká
ke pos se cháno
Olépo ónira
ki ólo skéftome
pos an fígis makriá mu
tha petháno
Olépo ti vrochí na péfti ke dakrízo
san na ise edó to niótho s’ óti angizo
káni pagoniá ki o fóvos megalóni
den ipárchis pia ke pos na zíso móni
Olépo ónira
ke trelenome
pos m’ afínis ksafniká
ke pos se cháno
Olépo ónira
ki ólo skéftome
pos an fígis makriá mu
tha petháno
|
