Βρέχει μοναξιά και πάλι σήμερα
κι ούτε μια φωνή να μου μιλήσει.
Γίνονται οι καρδιές θεριά ανήμερα
όταν η αγάπη τις μεθύσει.
Βρέχει μοναξιά το κάθε βλέμμα μου·
νιώθω η σιωπή να με κυκλώνει.
Είσαι η αλήθεια ή το ψέμα μου
μέσα στου μυαλού μου την οθόνη.
Δεν είν’ η αγάπη σου που με πονά
είναι που λείπεις και αδειάζει η ζωή μου.
Δεν είν’ η αγάπη σου που με πονά
είναι η σκέψη μου πως πάλι αύριο θα `σαι πληγή μου.
Βρέχει μοναξιά και όλα μοιάζουνε
να `ναι τόσο απόμακρα και ξένα,
άγνωστες φωνές που με τρομάζουνε
πίσω με γυρνούν στα περασμένα.
Βρέχει μοναξιά το κάθε βλέμμα μου
νιώθω η σιωπή να με κυκλώνει.
Είσαι η αλήθεια ή το ψέμα μου
μέσα στου μυαλού μου την οθόνη.
|
Oréchi monaksiá ke páli símera
ki ute mia foní na mu milísi.
Ginonte i kardiés theriá anímera
ótan i agápi tis methísi.
Oréchi monaksiá to káthe vlémma mu·
niótho i siopí na me kiklóni.
Ise i alíthia í to pséma mu
mésa stu mialu mu tin othóni.
Den in’ i agápi su pu me poná
ine pu lipis ke adiázi i zoí mu.
Den in’ i agápi su pu me poná
ine i sképsi mu pos páli avrio tha `se pligí mu.
Oréchi monaksiá ke óla miázune
na `ne tóso apómakra ke kséna,
ágnostes fonés pu me tromázune
píso me girnun sta perasména.
Oréchi monaksiá to káthe vlémma mu
niótho i siopí na me kiklóni.
Ise i alíthia í to pséma mu
mésa stu mialu mu tin othóni.
|