|
Σαν βροχή έρχεσαι τις νύχτες, σβήνεις τις σιωπές
κι ύστερα ξαναπαγώνεις τους δείκτες ώρες αδειανές
Σαν βροχή γράφεις αναμνήσεις στο παράθυρο
μα τα δάχτυλά μου βρίσκουν τις λύσεις κι είμαι ακόμα εδώ
Κόψε απόψε τη γη κι έλα κοντά
άλλο θα βγάλω χαρτί κι άλλη μπογιά
κι από την αρχή
μια πινελιά βροχή
Σαν βροχή θα σε περιμένω κι όταν θα ‘ναι αργά
όταν θα ‘ναι αλλιώς το χρώμα του ανέμου κι ίδια η ζωγραφιά
Κόψε απόψε τη γη κι έλα κοντά
άλλο θα βγάλω χαρτί κι άλλη μπογιά
κι από την αρχή
μια πινελιά βροχή
|
San vrochí érchese tis níchtes, svínis tis siopés
ki ístera ksanapagónis tus diktes óres adianés
San vrochí gráfis anamnísis sto paráthiro
ma ta dáchtilá mu vrískun tis lísis ki ime akóma edó
Kópse apópse ti gi ki éla kontá
állo tha vgálo chartí ki álli bogiá
ki apó tin archí
mia pineliá vrochí
San vrochí tha se periméno ki ótan tha ‘ne argá
ótan tha ‘ne alliós to chróma tu anému ki ídia i zografiá
Kópse apópse ti gi ki éla kontá
állo tha vgálo chartí ki álli bogiá
ki apó tin archí
mia pineliá vrochí
|
