Σαν και πρώτα ο ήλιος γελά
αχ κι εσύ ουρανέ πως αντέχεις..
απ’ τα μάτια μου αίμα κυλά,
πεθαίνω και πρέπει να βρέχεις..
Δε μ’ αγαπάει πια…δε μ’ αγαπάει πια
και νιώθω σαν συντρίμμι σε ναυάγιο
Δε μ’ αγαπάει πια.. αχ… δε μ’ αγαπάει πια
και η ζωή μου σβήνει, αχού, κουράγιο
Χριστέ μου, να ζήσω πια..
Τι γλυκό, τι θείο πρωί,
στους δρόμους τα δέντρα ανθισμένα..
Για τους άλλους αρχίζει η ζωή,
τελειώνει μονάχα για μένα…
Δε μ’ αγαπάει πια…δε μ’ αγαπάει πια
και νιώθω σαν συντρίμμι σε ναυάγιο
Δε μ’ αγαπάει πια.. αχ… δε μ’ αγαπάει πια
και η ζωή μου σβήνει, αχού, κουράγιο
Χριστέ μου, να ζήσω πια..
|
San ke próta o ílios gelá
ach ki esí urané pos antéchis..
ap’ ta mátia mu ema kilá,
petheno ke prépi na vréchis..
De m’ agapái pia…de m’ agapái pia
ke niótho san sintrímmi se nafágio
De m’ agapái pia.. ach… de m’ agapái pia
ke i zoí mu svíni, achu, kurágio
Christé mu, na zíso pia..
Ti glikó, ti thio pri,
stus drómus ta déntra anthisména..
Gia tus állus archízi i zoí,
telióni monácha gia ména…
De m’ agapái pia…de m’ agapái pia
ke niótho san sintrímmi se nafágio
De m’ agapái pia.. ach… de m’ agapái pia
ke i zoí mu svíni, achu, kurágio
Christé mu, na zíso pia..
|