Πόσο να πιεις, πόσα τσιγάρα να καπνίσεις
Πόσο μπορείς ένα σπίτι αδειανό να συνηθίσεις
Πόσο να βγεις, πόσες βραδιές να ξενυχτήσεις
Πόσες φορές τη μοναξιά σου θ’ αντέξεις να νικήσεις
Δε συνηθίζεται η μοναξιά, δε συνηθίζεται
αυτός που μένει μόνος του πονά και βασανίζεται
Δε συνηθίζεται η μοναξιά, δε συνηθίζεται
είναι μαρτύριο που μια ζωή θα συνεχίζεται
Πόσο να πιεις, πόσα τσιγάρα να καπνίσεις
Πόσες στιγμές, πες μου μπορείς από τη σκέψη σου να σβήσεις
Πόσα να βρεις λόγια να πεις ή να ζητήσεις
Πόσες φορές τα δάκρυά σου θ’ αντέξεις να κρατήσεις
|
Póso na piis, pósa tsigára na kapnísis
Póso boris éna spíti adianó na sinithísis
Póso na vgis, póses vradiés na ksenichtísis
Póses forés ti monaksiá su th’ antéksis na nikísis
De sinithízete i monaksiá, de sinithízete
aftós pu méni mónos tu poná ke vasanízete
De sinithízete i monaksiá, de sinithízete
ine martírio pu mia zoí tha sinechízete
Póso na piis, pósa tsigára na kapnísis
Póses stigmés, pes mu boris apó ti sképsi su na svísis
Pósa na vris lógia na pis í na zitísis
Póses forés ta dákriá su th’ antéksis na kratísis
|