Φεύγω αλλά θα είμαι πάντοτε παρών.
Θα ‘μαι ανάμεσα σ’ εσένα
και σ’ αυτόν.
Κι όταν σου λέει σ’ αγαπώ,
δε θα ‘ναι αυτός θα είμαι εγώ,
θα είμαι εγώ.
Φεύγω αλλά μαζί σου θα ‘μαι
όπου πας.
Μέσα στα μάτια του εμένα θα κοιτάς
και στο φιλί του το πικρό
δε θα ‘ναι αυτός, θα είμ’ εγώ
θα είμ’ εγώ.
Και θα πληγώνεσαι
απ’ την αγάπη μου
όσο κι αν κρύβεσαι
όταν δακρύζεις.
Θ’ ακούς για μένανε
και θα συντρίβεσαι
και τα τραγούδια μου
θα ψιθυρίζεις.
Φεύγω αλλά θα είμαι πάντοτε παρών.
Θα ‘μαι ανάμεσα σ’ εσένα
και σ’ αυτόν.
Κι όταν σου λέει σ’ αγαπώ,
δε θα ‘ναι αυτός θα είμαι εγώ,
θα είμαι εγώ.
|
Fevgo allá tha ime pántote parón.
Tha ‘me anámesa s’ eséna
ke s’ aftón.
Ki ótan su léi s’ agapó,
de tha ‘ne aftós tha ime egó,
tha ime egó.
Fevgo allá mazí su tha ‘me
ópu pas.
Mésa sta mátia tu eména tha kitás
ke sto filí tu to pikró
de tha ‘ne aftós, tha im’ egó
tha im’ egó.
Ke tha pligónese
ap’ tin agápi mu
óso ki an krívese
ótan dakrízis.
Th’ akus gia ménane
ke tha sintrívese
ke ta tragudia mu
tha psithirízis.
Fevgo allá tha ime pántote parón.
Tha ‘me anámesa s’ eséna
ke s’ aftón.
Ki ótan su léi s’ agapó,
de tha ‘ne aftós tha ime egó,
tha ime egó.
|