Γιατί καρδούλα μου να κλαις
και να μου μαραζώνεις
γιατί να βασανίζεσαι και να λαβώνεσαι
γιατί καρδιά μου να πονάς
γιατί να μου ματώνεις
και κάθε που ‘ρχεται η βραδιά
στα δυο να κόβεσαι
Δεν κατάλαβες καρδιά μου
πόσο μοιάζουμε
κι ό,τι και να γίνει τώρα
δεν αλλάζουμε
Γιατί καρδιά μου να χτυπάς
αφού δε σ’ αγαπάνε
γιατί να ξημερώνεσαι και να βραδιάζεσαι
αυτοί δε μάθανε ποτέ
καρδιά μου ν’ αγαπάνε
κι αφού δεν έχουνε καρδιά
γιατί να νοιάζεσαι;
|
Giatí kardula mu na kles
ke na mu marazónis
giatí na vasanízese ke na lavónese
giatí kardiá mu na ponás
giatí na mu matónis
ke káthe pu ‘rchete i vradiá
sta dio na kóvese
Den katálaves kardiá mu
póso miázume
ki ó,ti ke na gini tóra
den allázume
Giatí kardiá mu na chtipás
afu de s’ agapáne
giatí na ksimerónese ke na vradiázese
afti de máthane poté
kardiá mu n’ agapáne
ki afu den échune kardiá
giatí na niázese;
|