|
Σβήσανε τ΄ άστρα τ΄ ουρανού
κρύφτηκε το φεγγάρι
Κι η νύχτα απόψε ότι πιω
να πιει κι αυτή γουστάρει
Κι άμα στερέψει το γυαλί
σε μια γωνιά θ΄ αράξω
Και μ΄ όση δύναμη μπορώ
ζωή θα σου φωνάξω
Δεν ξανακάνω όνειρα
όσα παλάτια κι αν έχω χτίσει
γίνανε φύλλα στο Βοριά
Κι όσες αγάπες έχω γνωρίσει
μου ΄χουν ματώσει την καρδιά
Ένα βιβλίο αδειανό
είναι η ζωή μου όλη
Κι η λαβωμένη μου καρδιά
μια κουρσεμένη πόλη
Πάλι στα δυο θα κοπώ
κι άλλη μια νύχτα λιώμα
μου ‘κανες στάχτη τη ζωή
μα σ΄ αγαπώ ακόμα
Δεν ξανακάνω όνειρα
όσα παλάτια κι αν έχω χτίσει
γίνανε φύλλα στο Βοριά
Κι όσες αγάπες έχω γνωρίσει
μου ΄χουν ματώσει την καρδιά
Δεν ξανακάνω όνειρα
όσα παλάτια κι αν έχω χτίσει
γίνανε φύλλα στο Βοριά
Κι όσες αγάπες έχω γνωρίσει
μου ΄χουν ματώσει την καρδιά
|
Svísane t΄ ástra t΄ uranu
kríftike to fengári
Ki i níchta apópse óti pio
na pii ki aftí gustári
Ki áma sterépsi to gialí
se mia goniá th΄ arákso
Ke m΄ ósi dínami boró
zoí tha su fonákso
Den ksanakáno ónira
ósa palátia ki an écho chtísi
ginane fílla sto Ooriá
Ki óses agápes écho gnorísi
mu ΄chun matósi tin kardiá
Έna vivlío adianó
ine i zoí mu óli
Ki i lavoméni mu kardiá
mia kurseméni póli
Páli sta dio tha kopó
ki álli mia níchta lióma
mu ‘kanes stáchti ti zoí
ma s΄ agapó akóma
Den ksanakáno ónira
ósa palátia ki an écho chtísi
ginane fílla sto Ooriá
Ki óses agápes écho gnorísi
mu ΄chun matósi tin kardiá
Den ksanakáno ónira
ósa palátia ki an écho chtísi
ginane fílla sto Ooriá
Ki óses agápes écho gnorísi
mu ΄chun matósi tin kardiá
|
