|
Χίλιες έχω μνήμες που με πνίγουνε
τόσα από σένα να θυμάμαι
στο άδειο ξαπλωμένος το κρεβάτι μας
σε νοσταλγώ
Δεν μπορώ να σε ξεχάσω, στο ομολογώ
θέλω να γυρίσεις, σε χρειάζομαι
δεν μπορώ να σε ξεχάσω, στο ομολογώ
σ’ έχω στο μυαλό μου νύχτα μέρα
θέλω να γυρίσεις σ’ αγαπώ
Κλείδωσα την πόρτα και δεν έριξα
ούτε μια ματιά στο άδειο σπίτι
βγήκα μες το δρόμο κι έτσι έτρεξα
να ξεχαστώ
Δεν μπορώ να σε ξεχάσω, στο ομολογώ
θέλω να γυρίσεις, σε χρειάζομαι
δεν μπορώ να σε ξεχάσω, στο ομολογώ
σ’ έχω στο μυαλό μου νύχτα μέρα
θέλω να γυρίσεις σ’ αγαπώ
|
Chílies écho mnímes pu me pnígune
tósa apó séna na thimáme
sto ádio ksaploménos to kreváti mas
se nostalgó
Den boró na se ksecháso, sto omologó
thélo na girísis, se chriázome
den boró na se ksecháso, sto omologó
s’ écho sto mialó mu níchta méra
thélo na girísis s’ agapó
Klidosa tin pórta ke den ériksa
ute mia matiá sto ádio spíti
vgíka mes to drómo ki étsi étreksa
na ksechastó
Den boró na se ksecháso, sto omologó
thélo na girísis, se chriázome
den boró na se ksecháso, sto omologó
s’ écho sto mialó mu níchta méra
thélo na girísis s’ agapó
|
