Η συγνώμη που αργεί γυάλινη λέξη
Πέφτει σπάει θα κοπείς
Είναι λάθος η στιγμή που ‘χεις διαλέξει για να μου την πεις
Ο παράδρομος κοντά η νύχτα τρύπια
Και το σκάει η καρδιά
Είχα χείμαρρο τα λόγια μα δεν είπα ούτε τα μισά
Δεν είπα ούτε τα μισά
Δεν στα ‘πα όλα
Η νύχτα που ‘φευγε στα λόγια σου μαστίγιο
Εγώ δεν είχα μια αγκαλιά για καταφύγιο
Στο τίποτά μου ένα κάτι να πιαστώ
Δεν στα ‘πα όλα
Μαζί σας είδα στα στενά που περπατήσαμε
Κι όλο λέω να σκοτώσω ότι ζήσαμε
Και μ’ απελπίζω που ελπίζω να σε δω
Φοβάμαι να στο πω
Πεθαίνω να σε δω
Η συγνώμη που αργεί πύρινη λέξη
Άφησέ την θα καείς
Σε λαβύρινθο κλειστό που μ’ έχεις μπλέξει φύγε να σωθείς
Μια αόρατη κλωστή θα μας συνδέει
Όπου είσαι κι όπου ζω
Κι όσα δίστασα να πω θα σου τα λέει το τραγούδι αυτό
Δικό σου το τραγούδι αυτό
Χθες το βράδυ είχα άμυνες το νόημα απέφευγα
Άλλα είπα κι άλλα ήθελα να έλεγα
|
I signómi pu argi giálini léksi
Péfti spái tha kopis
Ine láthos i stigmí pu ‘chis dialéksi gia na mu tin pis
O parádromos kontá i níchta trípia
Ke to skái i kardiá
Icha chimarro ta lógia ma den ipa ute ta misá
Den ipa ute ta misá
Den sta ‘pa óla
I níchta pu ‘fevge sta lógia su mastígio
Egó den icha mia agkaliá gia katafígio
Sto típotá mu éna káti na piastó
Den sta ‘pa óla
Mazí sas ida sta stená pu perpatísame
Ki ólo léo na skotóso óti zísame
Ke m’ apelpízo pu elpízo na se do
Fováme na sto po
Petheno na se do
I signómi pu argi pírini léksi
Άfisé tin tha kais
Se lavírintho klistó pu m’ échis bléksi fíge na sothis
Mia aórati klostí tha mas sindéi
Όpu ise ki ópu zo
Ki ósa dístasa na po tha su ta léi to tragudi aftó
Dikó su to tragudi aftó
Chthes to vrádi icha ámines to nóima apéfevga
Άlla ipa ki álla íthela na élega
|