|
Πρώτη μου φορά κοιτώ τα μάτια σου
και πνίγομαι σε θάλασσα βαθιά
κάτι πας να πεις μα είναι ανώφελο
κατάλαβα, σιωπή στα ξαφνικά
Δεν τελειώνει έτσι η αγάπη
δεν τελειώνουν όλα τόσο απλά
μια παρένθεση άνοιξε κι ο χρόνος σταματά
Δεν τελειώνει έτσι η αγάπη
μια καρδιά που ξέρει ν’αγαπά
σαν φωτιά που σιγοκαίει χτυπάει παντοτινά
Μοιάζει πιο μικρός ο κόσμος γύρω μου
η εικόνα σου στοιχειώνει το μυαλό
και με πιάνει Θεέ μου το παράπονο
που σ’ αγαπώ μα δεν είναι αρκετό
Δεν τελειώνει έτσι η αγάπη
δεν τελειώνουν όλα τόσο απλά
μια παρένθεση άνοιξε κι ο χρόνος σταματά
Δεν τελειώνει έτσι η αγάπη
μια καρδιά που ξέρει ν’αγαπά
σαν φωτιά που σιγοκαίει χτυπάει παντοτινά
|
Próti mu forá kitó ta mátia su
ke pnígome se thálassa vathiá
káti pas na pis ma ine anófelo
katálava, siopí sta ksafniká
Den telióni étsi i agápi
den teliónun óla tóso aplá
mia parénthesi ánikse ki o chrónos stamatá
Den telióni étsi i agápi
mia kardiá pu kséri n’agapá
san fotiá pu sigokei chtipái pantotiná
Miázi pio mikrós o kósmos giro mu
i ikóna su stichióni to mialó
ke me piáni Theé mu to parápono
pu s’ agapó ma den ine arketó
Den telióni étsi i agápi
den teliónun óla tóso aplá
mia parénthesi ánikse ki o chrónos stamatá
Den telióni étsi i agápi
mia kardiá pu kséri n’agapá
san fotiá pu sigokei chtipái pantotiná
|
