|
Και μένουν μόνο οι σκουπιδιάρηδες στο δρόμο
να μαζεύουν τα απομεινάρια μιας διαδήλωσης
που δεν ξέρει κανένας αν πέτυχε ή όχι.
Πήγαμε κι οι δυο νοσοκομείο.
Τη μαύρη σου στολή τώρα δε φοράς,
πίσω απ’ την ασπίδα δε με κυνηγάς,
ούτε εγώ σε βρίζω, ούτε πια κρατώ
στο ένα χέρι πέτρα και στ’ άλλο μου πανό.
Σε βλέπω μέσα στην εντατική, “είσαι καλά;”,
κι εσύ δεμένος με επιδέσμους μου χαμογελάς,
με αγαπάς.
Τίποτα δεν άλλαξε αυτή η διαδήλωση.
Τους σκουπιδιάρηδες στο δρόμο που μαζεύουνε
αυτούς μόνο λυπάμαι, αυτούς μόνο λυπάμαι,
αυτούς μόνο λυπάμαι.
Και μένουν μόνο οι σκουπιδιάρηδες στο δρόμο
και κάτι σκύλοι πεινασμένοι, πετσί και κόκκαλο,
με μύτες στεγνές να μυρίζουν τα πεζοδρόμια.
Είμαστε κι οι δυο εκτός κινδύνου.
Λίγες γρατζουνιές κάτω απ’ τα πλευρά,
επιπόλαιο τραύμα, ούτε που πονά,
ούτε εγώ πια νιώθω το κάψιμο αυτό
απ’ τα δακρυγόνα στα μάτια, στο λαιμό.
Σου γνέφω με το χέρι από μακριά, “πότε θα βγεις;”,
κι εσύ μου κάνεις νόημα, “είσαι καλά;”,
μόνο για μένα ανησυχείς.
Τίποτα δεν άλλαξε αυτή η διαδήλωση.
Τους σκουπιδιάρηδες στο δρόμο που μαζεύουνε
αυτούς μόνο λυπάμαι, αυτούς μόνο λυπάμαι,
αυτούς μόνο λυπάμαι.
Και μένουν μόνο οι σκουπιδιάρηδες στο δρόμο.
|
Ke ménun móno i skupidiárides sto drómo
na mazevun ta apominária mias diadílosis
pu den kséri kanénas an pétiche í óchi.
Pígame ki i dio nosokomio.
Ti mavri su stolí tóra de forás,
píso ap’ tin aspída de me kinigás,
ute egó se vrízo, ute pia krató
sto éna chéri pétra ke st’ állo mu panó.
Se vlépo mésa stin entatikí, “ise kalá;”,
ki esí deménos me epidésmus mu chamogelás,
me agapás.
Típota den állakse aftí i diadílosi.
Tus skupidiárides sto drómo pu mazevune
aftus móno lipáme, aftus móno lipáme,
aftus móno lipáme.
Ke ménun móno i skupidiárides sto drómo
ke káti skíli pinasméni, petsí ke kókkalo,
me mítes stegnés na mirízun ta pezodrómia.
Imaste ki i dio ektós kindínu.
Líges gratzuniés káto ap’ ta plevrá,
epipóleo trafma, ute pu poná,
ute egó pia niótho to kápsimo aftó
ap’ ta dakrigóna sta mátia, sto lemó.
Su gnéfo me to chéri apó makriá, “póte tha vgis;”,
ki esí mu kánis nóima, “ise kalá;”,
móno gia ména anisichis.
Típota den állakse aftí i diadílosi.
Tus skupidiárides sto drómo pu mazevune
aftus móno lipáme, aftus móno lipáme,
aftus móno lipáme.
Ke ménun móno i skupidiárides sto drómo.
|
