Γυρνάς το κλειδί βιαστικά
σαν κάποιος που αγαπώ μυστικά
Ο ένας στ’ άλλο κορμί
μια μικρή, μια ώρα εκδρομή
Διαμάντια στάζουν τα μάτια κλαμένα
κι η κάθε μας φορά πανάκριβη χαρά
Διαμάντια στάζουν τα μάτια κλεμμένα
αμίλητα φιλιά κι η δίψα της ζωής παλιά
Κυλάει της ζωής το νερό
μα κάτι δεν το ζεις φανερό
Τα σπίτια κρύβουν καρδιές
δυνατές της μοίρας κραυγές
|
Girnás to klidí viastiká
san kápios pu agapó mistiká
O énas st’ állo kormí
mia mikrí, mia óra ekdromí
Diamántia stázun ta mátia klaména
ki i káthe mas forá panákrivi chará
Diamántia stázun ta mátia klemména
amílita filiá ki i dípsa tis zoís paliá
Kilái tis zoís to neró
ma káti den to zis faneró
Ta spítia krívun kardiés
dinatés tis miras kravgés
|