Νόμιζα πως θα ’σουν μια στιγμή περαστική
σαν μια μπόρα που ’ρχεται και φεύγει βιαστική.
Μου ’πες θα κρατήσει αυτή η αγάπη μια ζωή
κι είπα πως θα σβήσει σαν αστέρι την αυγή.
Μα γελάστηκα, πόσο γελάστηκα.
Δική σου, θα ’μαι μόνο δική σου,
δική σου, πάντα για μια ζωή.
Μαζί σου, θέλω να ’μαι μαζί σου,
δική σου, τώρα για μια ζωή.
Έκανα το λάθος κάποια μέρα να σου πω
ότι είναι νωρίς και δεν μπορεί να σ’ αγαπώ.
Έκανα προσπάθεια απ’ τη ζωή σου να χαθώ
κι είδα πως δεν άντεξα μακριά σου ούτε λεπτό.
Δεν το μπόρεσα, δεν μπόρεσα.
Δική σου, θα ’μαι μόνο δική σου,
δική σου, πάντα για μια ζωή.
Μαζί σου, θέλω να ’μαι μαζί σου,
δική σου, τώρα για μια ζωή.
|
Nómiza pos tha ’sun mia stigmí perastikí
san mia bóra pu ’rchete ke fevgi viastikí.
Mu ’pes tha kratísi aftí i agápi mia zoí
ki ipa pos tha svísi san astéri tin avgí.
Ma gelástika, póso gelástika.
Dikí su, tha ’me móno dikí su,
dikí su, pánta gia mia zoí.
Mazí su, thélo na ’me mazí su,
dikí su, tóra gia mia zoí.
Έkana to láthos kápia méra na su po
óti ine norís ke den bori na s’ agapó.
Έkana prospáthia ap’ ti zoí su na chathó
ki ida pos den ánteksa makriá su ute leptó.
Den to bóresa, den bóresa.
Dikí su, tha ’me móno dikí su,
dikí su, pánta gia mia zoí.
Mazí su, thélo na ’me mazí su,
dikí su, tóra gia mia zoí.
|