Δόξα δόξα
δόξα δόξα
Ήρθε ο Κολόμβος
από τις Ινδίες
με παπαγάλους
και δέκα αγρίους
στολιμένους με φτερά
απείρου κάλλους
Και με πλουμίδια
όπως τα συνηθίζουν
στα υπερπόντια εδάφη
μα το χρυσάφι μια σταλιά
Για δες ωστόσο υποδοχή
μπαίνοντας στην Καστίλλη
με στόμα μένουν ανοιχτό
εχθροί μαζί και φίλοι
Να ξαναπάει φωνάζουνε
να δώσει κι άλλη μάχη
κι όποιος δεν το πιστεύει
κακό ψόφο να `χει
Όσοι παλιά τον κοροϊδεύουν
τώρα τον παινεύουν
κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά
τώρα του προξενεύουν
ή και γυναίκες παντρεμένες
αν το προτιμά
ναύαρχος έγινε με απόφαση
του βασιλιά
Δόξα δόξα
δόξα δόξα
Στο χρόνο απάνω στις Αντίλλες
διπλαρώνει κάβους
παρδαλούς σαν πεταλούδες
παίρνει καραβιές τους σκλάβους
κοκκινόκωλες μαϊμούδες
δεν είναι η ντροπή που βάφει
μα το χρυσάφι
μια σταλιά
Πώς τους κάνει και θαυμάζουν
σαν αρχίσει να μιλά
άσχετο αν κάποιος
χασμουριέται στα κρυφά
να σαλπάρει λεν με επιμονή
οι πεισματάρηδες
που του `μειναν πιστοί
Όσοι παλιά τον λιβανίζαν
τώρα κάνουν κράτει
Για πε μου, η ανακάλυψη
σου γιόμισε το μάτι;
Του φωνάζουν κάτι ζήτω
αλλά με μισή καρδιά
ναύαρχος έμεινε από φταίξιμο
του βασιλιά
Δόξα δόξα
δόξα δόξα
Ο Κολόμβος στις Αντίλλες πάει
για τρίτη φορά
αλυσοδεμένος πίσω σαν ληστής
ξαναγυρνά
και για κοίτα που τ’ αμπάρια
ξεχειλάν από χρυσάφι
μα το χρυσάφι
είναι του βασιλιά
Άπο δίκη τον περνάνε
δίχως ζήλο και βιασύνη
η καλή μας Ισαβέλλα
ξέρει από ελεημοσύνη
Το βασιλικό κελάρι
ο Κολόμβος το εφοδιάζει
αλλά η ευγνωμοσύνη
στα παλάτια δε συχνάζει
Όσοι πριν τον κοροϊδεύαν
τώρα πια τον σκυλοβρίζουν
κάθαρμα τον ανεβάζουν
και τομάρι τον βαφτίζουν
και κατάσκοπο και κλέφτη
και Αντίχριστο αποπάνω
του ξηλώσαν τα γαλόνια
ναύαρχος δεν είναι πια
|
Dóksa dóksa
dóksa dóksa
Ήrthe o Kolómvos
apó tis Indíes
me papagálus
ke déka agríus
stoliménus me fterá
apiru kállus
Ke me plumídia
ópos ta sinithízun
sta iperpóntia edáfi
ma to chrisáfi mia staliá
Gia des ostóso ipodochí
benontas stin Kastílli
me stóma ménun anichtó
echthri mazí ke fíli
Na ksanapái fonázune
na dósi ki álli máchi
ki ópios den to pistevi
kakó psófo na `chi
Όsi paliá ton koroidevun
tóra ton penevun
korítsia san ta kría ta nerá
tóra tu proksenevun
í ke ginekes pantreménes
an to protimá
nafarchos égine me apófasi
tu vasiliá
Dóksa dóksa
dóksa dóksa
Sto chróno apáno stis Antílles
diplaróni kávus
pardalus san petaludes
perni karaviés tus sklávus
kokkinókoles maimudes
den ine i ntropí pu váfi
ma to chrisáfi
mia staliá
Pós tus káni ke thafmázun
san archísi na milá
áscheto an kápios
chasmuriéte sta krifá
na salpári len me epimoní
i pismatárides
pu tu `minan pisti
Όsi paliá ton livanízan
tóra kánun kráti
Gia pe mu, i anakálipsi
su giómise to máti;
Tu fonázun káti zíto
allá me misí kardiá
nafarchos émine apó fteksimo
tu vasiliá
Dóksa dóksa
dóksa dóksa
O Kolómvos stis Antílles pái
gia tríti forá
alisodeménos píso san listís
ksanagirná
ke gia kita pu t’ abária
ksechilán apó chrisáfi
ma to chrisáfi
ine tu vasiliá
Άpo díki ton pernáne
díchos zílo ke viasíni
i kalí mas Isavélla
kséri apó eleimosíni
To vasilikó kelári
o Kolómvos to efodiázi
allá i evgnomosíni
sta palátia de sichnázi
Όsi prin ton koroidevan
tóra pia ton skilovrízun
kátharma ton anevázun
ke tomári ton vaftízun
ke katáskopo ke kléfti
ke Antíchristo apopáno
tu ksilósan ta galónia
nafarchos den ine pia
|